İstediği zaman sonucu değiştirebilme gücü geçen sezondan kalan Fenerbahçe bağışıklığı.
Ritmi bozulduğu zannedilen anlarda bile geri dönüşleri, daha ilk maçında bile sezonun en güçlü takımı resmine imzasını atmaya yetti.
Bunun adı kazanma terbiyesi.
Üstelik berbat bir hakeme rağmen.
Erkan Kaş'ın Kuyt'a yaptığı "jilet pozisyonunun" karşılığı kesinlikle kırmızı kart.
Diego'ya yapılan hareket kesin penaltı.
Hakem ölülerinin sezon açılışına böyle pozisyonlar yakışıyor demek ki!
***
Avrupa'da kendini sınayan Karabükspor karşısında Fenerbahçe'nin zorlanacağını düşünmüştüm.
Karşımda kazanmak isteyenle, kaybetmekten korkmayan iki takım buldum.
Emenike'nin golüne kadar gözümüze hoş gelen bir Fenerbahçe vardı sahada.
Hatlar arasında mesafe açılmış olmasına rağmen olağanüstü pas zenginliği.
Yardımlaşma üst düzey.
Ama golden sonra "durduk yerde" başa bela almak gibi, Karabük'ü buyur eden bir anlayış.
Bu rol değişimini ikinci yarıda da izledik ama genelde maçın hakimi Fenerbahçe'ydi.
Sonucu bireysel hatalar belirledi ama Fenerbahçe'nin fark yapacak gücü de vardı.
***
Gecenin en özel adamı yine Mehmet Topal'dı.
Meireles'deki sadelik parmak ısırtıyor.
Diego'nun hazır olduğunda neler yapabileceğini söylemeye gerek yok.
Orta alan Emre'nin ayaklarında güvencede ama dilinde tehlikede.
Diego'nun hazır olduğunda neler yapabileceğini söylemeye gerek yok.
***
Bir şeyler tamdı, bir şeyler yarımdı. Elbette sorularını saklayan cevaplar vardı da.
Sezonun ilk maçında o soruları sormak için erkendi galiba.
Fenerbahçe adına şunu diyebiliriz. Herkes elinden geleni yaptı.
Elinden gelmeyeni gelecek maçlara bıraktı.