Arabesk şarkılarda efkarıma kilitlenmeni.
Mertliğini, cömertliğini, asaletini.
İffetini, üç gün süren nefretini.
Ben senin kimselerde bulunmayan zarafetini sevdim.
Ben senin siyah beyaz Türk filmlerinde döktüğün gözyaşlarını sevdim.
Çıktığın yorgun yokuşlarını.
Çocukları kucağında uyutmanı, elimi tutmanı yolculuklarda.
Çaresizliğin içinde kendinle giriştiğin savaşlarını.
Ben senin, çektirdiğin fotoğraflarda masal gibi bakışlarını sevdim.
Ben senin çaresizliğin karşısında ecel terleri dökmeni sevdim.
Hüzünlü gecelerde yastığa gömülmeni.
Bendeki deliliğin sırrını keşfetmeni.
Güneşimi öpmeni.
Kızdığında beni mezarsız taşlara defnetmeni.
Ben senin beni kolayca affetmeni sevdim.
Ben senin, kirli gömleklerimi koklamanı sevdim.
Yazdığım şiirlerde kendini aramanı.
İçimdeki çocuğun arkadaşı olmanı.
Beni kıskanmanı, havadan sudan sebeplerle.
Ben senin veda ederken katıla katıla ağlamanı sevdim.
Ben senin her ayrılıkta ihtimalleri yakmanı sevdim.
Dünyanın kaç bucak olduğunu bana göstermeni.
Kitaplarımı saklamanı.
Gönül tokluğunu hayata karşı.
Bazen hayattan bıkmanı.
Ben senin en umutsuz anımda karşıma çıkmanı sevdim.
Ben senin, "Ölümüm senin elinden olsun" deyişini.
Ben senin, benim deli hallerimi özleyişini sevdim.