Başka bir ülke düzeni.
Demokratik, insan haklarına saygılı, huzur dolu bir ülke düzeni.
Bizden önce söylemişler. "Gerçek bir yaşamın olmadığı yerde, onun yerini düşler alır!"
Düşler bile gerçeklerini doğuruyor artık.
Gerçekler de bas bas bağırıyor.
Bize kalan çaresizlik.
Adına bayram denen günlerde, sokaklarda bile yürüme özgürlüğünden yoksun bırakılmak.
İstanbul'da geçen yıldan farklı 1 Mayıs kutlaması.
Terörist ile işçinin birbirine karıştırıldığı.
Sokaktan geçen insanların bile mağdur edildiği sahneler.
İşin en acı yanı, polis araçlarının yanında itfaiye aracı duruyordu.
Göz yaşartıcı bombaların, biber gazının sokaktan geçen insanları bile nasıl etkilediğini gözlerimle gördüm.
Ama bir ambulans göremedim.
İşçinin bayramı deniyor da, bunun bedeli işçiler tarafından ödeniyorsa, kargaşa yaratmanın bayramla yakın ilişkide olduğu ortadadır.
Kendi işçilerine zarar vermeyi yöneticilik sayanlara itaat edenler, işçi değil piyon olduklarını anladıklarında yine geç olacaktır.
İşçi, bayramını kutluyorsa, önce günün anlam ve önemine uygun bütünlük içinde olacak.
Kutlama yapacak, savaş değil.
İşçiler, kendisinin sırtından geçinen asalaklara karşı duramıyorsa.
İşçiler gideceği yeri bile bilmiyorsa.
Zamanında "Bütün işçiler birleşin" haykırışları abartılmış bir duygu fırtınası sayılmışsa.
İşçiler de yerinde saymaya devam edecektir.
Ve bu ülke...
Demokrasiden uzak, insan haklarına saygının yasaklandığı.
Ülkeyi kargaşaya sürüklemek için fırsat kollayanların derinliklerde gezindiği.
Korku ülkesidir.
Ne yazık ki, yolun yanlışlığını sorgulayacak gücümüz de kalmadı.
Direncimiz de.
* * *
BU KADAR DA DEĞİL!
İstanbul Büyükşehir Belediyesi, halka açık tuvaletlere bile turnike koydu.
Elektronik kartla ödeme 1 TL.
İnsanların kendi evlerinin önüne park etme hakkını bile elinden alan anlayış, şimdi en insani ihtiyacı bile para çevirme derdine düştüyse.
Birileri buna karşı çıkmalıydı.
Bu kadar da değil artık.
* * *
Çok gülen insanlar yalnız kalmazlar.
* * *
En uzak yıldızlar aslında en yakın uzaklardır. En yakın dostlar belki de en kalleş tuzaklardır.
* * *
2 Mayıs 2013
Mutluluk takvimi
* * *
Sevdim sürgün yedim
Ne istedin ikimizden
Tende yangınındım
Senin delindim
Görünen o ki...
Gönlün başka aşk çekiyor
Miadı dolmuş sevgimin
Bir kalemde silindim
Bu çocuksu oyunda
Yorgunum artık
Aşk düştü gözümden
Seni de gönlümde
Kurutacağım
Hiç olmadığım kadar
Kırgınım artık
Bu sana son şiirim
Yemin ettim bu defa
Unutacağım
Hakkı YALÇIN