nceki akşam bir yakınımı kaybettim.
Kalp yetmezliğinden.
21 yaşında üniversite öğrencisi bir delikanlı.
Bir hüzün infilakı.
Dayanılmaz bir acı.
O gencin, hayatı tanımadan veda etmesine mi yanayım?
Ailesini kahretmesine mi?
Gençliğine mi, kadersizliğine mi?
Hayat herkes için farklı roller yazarken, bizlerin hayat sinemasında dert edindiğimiz gerçekleri düşündüm.
Elindeki dikeni çıkaramadığı için, dert yanan insan hallerini.
Aptalca dertleri büyütüp, kendimizi harap ettiğimiz günleri.
Büyüttüğümüz acıları.
Her tarafımız yara olsa ne olur?
Dişlerimizi sıkıyoruz, hayata kilitlenip.
Her şeyi sorun edip, aptal dalgalara bedenimizi savuruyoruz.
Hayatı har vurup harman savuruyoruz.
Ama hayat yine de bize bu kadar acımasız davranmıyor.
Böylesine genç bir ölümün yanında.
Genç bir delikanlıyı, acımadan yolundan çeviren kader, bizlere en acı gerçeği gösterirken...
Bizler gerçekleri görebiliyor muyuz acaba?
Hayattan uzaklaşırken, böyle genç ölümlerde hayata borçlu kaldığımızı fark edebiliyor muyuz?
Kader ne zaman çok sevdiğim bir delikanlı için acele etse...
İçimden ölmek geçiyor.
O gençlerin yerine.
Ama ne olursa olsun.
Aptal dertlerimle cebelleşen yanımı, toprağa gömüyorum hemen.
Ölü bir martı sürüsü gibi.
Cehennem bile
Her gün bir kadın cinayeti. Alışılmış katliamlar sergisi sanki. Adına "baba" denen bir adam, sürekli dövdüğü karısını boğazından kesiyor. Üstelik savcılık tarafından korumaya alınan karısını. Bu acımasız cinayetten geriye, en küçüğü 7 aylık, en büyüğü 12 yaşında 4 çocuk kaldı. Dramatik bir sahne. 4 çocuğunun annesinin boğazını kesmek gibi bir duyguya sahip olan adamın, nasıl bir adam olduğunu sorgulamaya bile gerek yok. Böylelerini cehennem bile kabul etmez çünkü!
İyi bir CHP iyi bir Türkiye gerçeğidir. Muhalefetin bile gerçeği gereklidir çünkü!
Sana ait her şeyi
Dün gece kapımın
Önüne bıraktım
Beni sen yaktın
Seni de yaksınlar diye
Resmini ateşe attım
Zaman her şeyi siler
Elbet dolacak yerin
İki damla gözyaşı
Senin bende değerin
Aşk diye bir şey var
Sen bilmesen de
Biz senle sevdayı
Yolda bıraktık
Boynumun borcudur
Seni unutmak
Yolda görsem bile
Tanımam artık
Hakkı YALÇIN