Cennetten gelirdi de, bütün mahalleye yayılırdı.
Evlatlarının eve dönüşünü beklerken, kimi, "Şu uzun gecenin gecesi" olurdu, kimi "Sılada bir evin bacası."
Akşam sofralarının siyah beyaz fotoğraflarıydı onlar.
Balkonlarında, teneke kutulara ekilen çiçekleri vardı.
40 yıllık dost gibi komşuluklar.
Fesleğene dokunup avuçlarını koklarken, evlat kokardı elleri.
Anneler için evlatlarından daha değerli ne olabilir ki.
Dürüstlüğün ve insanlığın ayakta olduğu yıllardı, siyaset ilkokul çocuklarının katına inmemişti daha. Güçlüden değil haklıdan yanaydı insanlar.
Anaları korkutan gerçekler egemen olmamıştı ülkeye.
Çocukları meydanlarda böylesine dövülmezdi, kızları gelin edilmezdi uyuşturucuya.
Şerefli yaşamın ahşap merdivenlerinde, gururlu bir bekleyişi vardı annelerin.
Hem ellerinden, hem akıllarından tutarlardı çocuklarının.
Çünkü ne kadar büyüse de, annelere emanetti çocuklar.
Her ihtimale karşı.
Yıllar alıp başını giderken, en çok annelerden çaldı zaman. Ve acımasız politika en çok anneleri yaraladı.
Anaların yüreklerinin camları kırık.
Çocuklarına geleceğin kapıları kilitli.
Ayrımcılığın tavan yaptığı bir ülkede, onların kalbinde kuşkuların çiçekleri açıyor artık.
Evlatlarına aydınlık ve adil bir ülke düzeni bırakamadıklarını biliyorlar.
Bugün Anneler Günü..
Bütün bir yıl onlara günlerini gösteren düzen, bugün onların gününü kutluyor.
Anneler sevmek içindir, üzmek için değil.
Ve hiçbir anne, çocuklarını üzen bir düzende gülümseyemez.
Gülüyorsa, içine akıyordur gözyaşları.
* * *
13 Mayıs 2012
Mutluluk takvimi
* * *
Kader rüzgarında
Hiç pes etmedim
Çocuklarım için
Bir pervaneyim
Eşimi kaybettim
Tek ses etmedim
Hayat kavgasında
Ben bir anneyim
Sevgimle büyüdü
Bütün çocuklar
Hepsi de kalbinde
Bir hüzün saklar
Mutluluk veriyor
Saçımda aklar
Hayat denizinde
Ben bir anneyim
Hakkı YALÇIN