Ülkemizde 2006'da 636.121, 2007'de 638.311, 2008'de 641.973 evlilik gerçekleşirken, bu rakam 2009'da 591.742'ye inmiş. 2012, 2013 ve 2015'de 600 binin biraz üzerinde olan evlilik sayısı 2019'da 541.424 olarak gerçekleşmiş.
2006'da 155.182 boşanma davası açılıp 93.489 boşanma, 2019'da da 248.640 dava ve 155.040 boşanma olmuş. 2010'da 96 bin olan anne ya da babasının velayetine bırakılan çocuk sayısı da 2019 sonu itibariyle 140 bin...
Evlenmelerin azalması ve boşanmaların artmasının sebepleri üzerinde ciltlerle kitap yazılabilir… Önemli olan ise rakamların adeta alarm vermesi.
Bu tablonun daha da beter olması için çalışanlar, malum. Dünya nüfusunun 'gerekenden fazla'(!) olduğu iddiasıyla azalması için uğraşanlar, genel bir problem. Bu güruhun tutarsızlığının delili de sadece israf edilen gıdalarla nerdeyse dünyanın doyabileceği gerçeği.
'Öteki' ülkelerin nüfusunun azaltılmasını stratejik bir hedef kabul ederek buna ulaşabilmek için içeriden devşirdiklerini de kullananlar, problemin en ciddi yönlerinden.
Bir dönem 'nüfus planlaması' adı altında yürütülen ve şimdilerde şekil değiştiren çalışmaların nasıl bir faturaya sebebiyet verdiğini anlamak için Avrupa ülkelerine bakmak yeterli. Ülkemizi de hedef alan nüfusu azaltma girişimleri, aslında tam bir 'beşinci kol faaliyeti'…
Evliliklerin azalmasını ve boşanmaların çoğalmasını 'zamanın ruhu' şeklinde değerlendirmek mümkün. Ancak nüfus arttıkça evliliklerin artması ve boşanmaların azalması gerekirken tam tersinin yaşanması, ortada ciddi birtakım yanlışlıklar olduğunu gösteriyor.
Kur'an-ı Kerim'de birçok ayette emredildiği gibi Peygamber Efendimiz'in de şiddetle tavsiye ettiği evlilik, ailenin ve toplumun sağlıklı bir şekilde devamı için olmazsa olmaz bir esas.
Bekar haliyle…
Evlilik rakamlarının düşüklüğünü izah etmek için zikredilebilecek sebepler arasında ilk sıralarda geçim kaygısı gelir, herhalde.
Cenab-ı Hakk, Nur Suresi'nin 32. ayetinde "Aranızdaki bekârları (…) evlendirin" dedikten sonra, "Eğer bunlar fakir iseler, Allah kendi lütfu ile onları zenginleştirir. Allah, (lütfu) geniş olan ve (her şeyi) bilendir." buyuruyor. Bu ayet, evliliğin rızkın artması için bir vesile olduğuna delalet eder.
Altı çizilerek belirtilmesi ve özellikle gençlere anlatılması gereken temel gerçeklerden birisi işte tam da budur. Evliliğe niyet edenler kesinlikle geçim kaygısından endişe etmemelidir, çünkü evlilik geçim rahatlığı ve bereket demektir.
Peygamber Efendimiz'in "Evlenin, zira evlenmek rızkınızı artırır" şeklindeki müjdesi ve Hz. Ömer'in 'bekar haliyle rızk arayana şaşarım' şeklindeki sözü de evlilikle rızkın artacağı ve bereketleneceğine delil.
Etrafımıza baktığımızda 'bunun böyle olduğunu' gösteren sayısız örnekler görebiliriz. İstisna denilebilecek kötü bazı örneklere takılıp kalmak ise belki de hayatın en anlamlı dönemlerinin anlamsız geçirilmesine sebep olabilir.
Geçim meselesini takiben çiftlerin uyum kaygısının geldiğini söyleyebiliriz. Her ne kadar geleneksel evliliklerin yerini alan usulün sıkıntılı tarafları olsa da, karşılıklı iyi niyet olması durumunda 'nikahta keramet vardır' sözü her zaman ve zeminde geçerlidir…
Bütün bunları söylemenin kolay olduğunu düşünenler olabilir. Ancak bu satırların yazarı 60 yaşını ve evlilikte 40 yılını geride bırakmış olup, söyledikleri de yaşadıklarına ve şahitliklerine istinat etmektedir.
Evlilik konusunda kötü değil iyi örneklere bakılmalı ve işin hikmet tarafı da unutulmamalı…
Rızık ve uyum, hesap değil bereket işidir…