1993'den beri her sene Temmuz Ayı'nın ilk günlerinde Sivas Madımak Oteli'nde yaşananlar gelir akıllara. Malum, 2 Temmuz 1993 Cuma günü, Madımak Oteli -yüzlerce güvenlik görevlisinin gözleri önünde hem de, kundaklanarak yakılmış ve içeride bulunanlardan 33 kişi duman sebebiyle boğularak can vermişti.
Otelin içinde mi, dışında mı; duman sebebiyle boğularak mı, yoksa silahla vurularak mı hayatlarını kaybettikleri net olmayan 4 ölüm daha vardır o gün. Ancak bu dört kişi konusu her nedense konuşulmaz bile. Bunların otel görevlisi olanının oteldekilerden birisi tarafından silahla vurularak, diğerlerinin de sokakta rastgele öldürüldüklerine dair iddialar vardır.
Ve 1993'ten beri her sene Temmuz Ayı'nın ilk günlerinde Erzincan Başbağlar da düşer akıllara. Namaz için camide bulunan insanların teröristlerce dışarı çıkarılıp bazılarının kurşunlanarak ve bazılarının da yakılarak 33 kişinin katledilmeleri olayı yani.
1993'ten beri, Sivas Madımak olayını tamamen farklı bir şekilde aktararak, yeni düşmanlıklar oluşturma mevzuu olarak kullanmaya çalışanlar, dumandan boğularak vefat eden 33 kişinin yakılarak öldürüldüklerini vurgulamaya özen gösterirlerken, diğer 4 kişiyi zikretmezler bile. Aynı çevreler, Madımak'tan üç gün sonra Erzincan'ın Başbağlar Köyü'nde katledilen 33 kişiyi de, hiç ama hiç anmazlar. O köyü basan teröristlerin, insanları katlederken "Sivas'ın, Madımak'ın intikamını alıyoruz" dediklerini iyi bildikleri halde.
Kötü kokular...
Madımak Olayı, güpegündüz, güvenlik kuvvetlerince oldukça yoğun tedbirlerin alınmasına, oteldekilerin zamanın Başbakan Yardımcısı ve Sivas Valisi ile telefonla sürekli irtibat halinde bulunmalarına rağmen gerçekleşmiş bir facia. Olayla ilgili olarak yangın kokusunun yanında çok kuvvetli solarak başka ve daha kötü kokular da vardır yani.
Bu olayı oluşturmak istedikleri algılara malzeme yapmak istedikleri için gerçeklerin meydana çıkmasını istemeyenler var. Bunlar, işlerine gelmediği için ayrıntılarla ilgilenmiyorlar.
Sivas'ta öldürülen diğer 4 kişi ayrıntı onlar için. O 4 kişi ile ilgili gerçekler, hikayelerini berbat edebilir.
Sivas'ı sürekli olarak ve gerçeklerden uzak bir biçimde dile getirmeye gayret edenlerin, 5 Temmuz'da Başbağlar'da katledilen 33 kişiyi bir kerecik olsun zikretmemeleri de işin bir başka tarafı.
2 Temmuz 1993, Sivas Madımak Oteli faciası... Ve 5 Temmuz 1993, Erzincan, Kemaliye Başbağlar Köyü'ndeki katliam.
Her iki olay da 22 yıllık birer sır, ilk bakışta!..
Ne Madımak ve ne de Başbağlar, sır değiller aslında.
Sivas'ta neler yaşandığını, bilenler biliyor. Bütün ayrıntılarıyla hem de.
Başbağlar'da neler olup bittiğini, kimlerin işin içinde olduğunu da faillerin bir kısmını gözleriyle görenler biliyorlar. Devlet harekete geçmeli ve bu iki olay da, kesin olarak açıklığa kavuşturulmalıdır. Böylelikle Madımak'ın yeni düşmanlıklar meydana getirebilmek için kullanılmasının önüne geçilir. Başbağlar olayı da aydınlatılır ve failleri yakalanabilirse, 'yapanın yanına kar kaldı' anlayışı yıkılmış olur hiç değilse.