AMERİKA'NIN borcu 30 trilyon doları aştı..
En gelişmiş ülkeler dahil dünyanın toplam borcu 300 trilyon dolar sınırına ulaşmak üzere. Ve baktığımızda bu borç hiç geriye gitmiyor. Tam aksine kartopu yüksekten atılmış, çığa dönüşmüş halde üzerimize geliyor. Bu kadar borcun ödenme, kapatılma şansı var mı? Hayır.
İhtimal yüzde sıfır.
İşte bu tablo dünyada hiçbir şeyin eskiden daha iyi olmayacağını belgeliyor. Bu rakamlar dünyayı daha büyük krizlerin, kaosların ve savaşların beklediğini adeta gözümüze sokuyor.
Ülke olarak, birey olarak tüm kararlarımızı verirken, günlük olaylara, iç çekişmelere, saçma sapan konulara göre değil, bu korkunç tabloya göre hareket etmemiz gerekiyor. Yani duygulara göre değil, dışarıda bizi bekleyen tehdit ve tehlikelere göre gardımızı almamız artık bir zaruret.
Daha da ötesi dünyada yaşanan olaylara odaklanacak liderlerle yola çıkmamız gerekiyor. Bugün baktığımızda bu ülkede dışarıya odaklanan, vizyon sahibi kaç tane lider var. Bir elin iki parmağından fazla mı? Hayır. İşte bizi en çok üzen de bu.
Biz içeride kısır çekişmelere odaklanırken bugün Türkiye üzerine dışarıda inanılmaz oyunlar oynanıyor.
Mursi ile Mısır'ı yanımıza aldık. Gittiler darbe yaptılar. Sudan Devlet Başkanı Türkiye aşığıydı, darbeyle indirdiler.
Boşuna mı? Afrika ülkesi Gine'de yine Türkiye aşığı bir devlet başkanı vardı.
Defalarca Türkiye'ye geliyor, Ankara'dan çıkmıyordu. Fransız askeri okullarında eğitim alan bir albay tarafından kendisine darbe yapıldı.
Türkiye'nin dışarıda artan etkinliği ve büyük NÜFUZU bazılarını hayal edemeyeceğiniz kadar rahatsız ediyor.
Kabuslar görüyorlar. Ankara dünyanın tam 16 ülkesinde askeri üsler kurduğunu rapor haline getirip hükümetlere sunuyorlar. Amerika'dan sonra yurtdışında en çok askeri üssü olan ülke olareak Türkiye'yi gösteriyorlar.
ABD merkezli Global 50-60 bin arasındaki askerimizin Türkiye sınırları dışında görev yaptığını dünyaya haykırıyor. Amerikan derin devletinin en çok ciddiye aldığı kurumlardan Heritage Fondation son aylarda Türkiye ile yatıp kalkıyor. Sürekli Türkiye raporları hazırlayıp Amerikan yönetimine sunuyor. Türkiye'nin hem Akdeniz'de hem de Afrika kıtasında çok daha önemli güç haline geldiği yönünde çığlık atıyorlar. Afrika'da 37 ülke ve 56 destinasyona uçan tek ülke olduğumuz narasını atıyorlar. Çok hızlı silah üretip, ihracat yaptığımızı ve çok sayıda ülkeyi Ankara'ya bağımlı hale getirdiğimizi uyarı raporlarından fışkırtıyorlar.
Bölgesel güç olmaktan çıktığımızı ve durdurulmamız gerektiğini final cümlesine taşıyorlar.
Türkiye şu anda ABD, Fransa, İngiltere ve Japonya'nın ardından Afrika'da askeri üsse sahip 5. ülke oldu. Mali'de, Çad'da, Orta Afrika'da dahi askeri olan Türkiye Nijer'e üs kurmaya hazırlanıyor. Başka çok sayıda ülkeden de Türk askerinin üs kurmasına yönelik talepler yağıyor. Askeri teçhizat ve malzemeler sattığımız ülkelerle ve yeni anlaşmalar yapmakta olduğumuz ülkelerle de askeri üsler kurmaya hazırlanıyoruz. ATAK Helikopterine talip Pakistan, askeri malzeme sattığımız Endonezya ve Malezya ile birlikte Suudi Arabistan dahi bu ihtimalin içinde.
Ve İsrail basını sürekli Türkiye'nin askeri nüfuzunu haritalarla yayınlayarak dünyaya hedef gösteriyor. Dünyanın önde gelen düşünce kuruluşları, askeri ve siyasi dergileri, yayın organları, generalleri, istihbaratçıları, hatta savunma bakanları dahi Türkiye'yi konuşuyor. Savunma sanayimizdeki başarıları ve bunun getirdiği GÜCÜ-NÜFUZU ekranlardan, gazete sayfalarından ağzına sakız ediyor.
Tüm bunları Türkiye'de kim değerlendirecek, ciddiye alıp büyütecek?
Vizyonunu tamamen dışarıya hangi lider çevirecek? Bir çivi çakmayan, sadece süt dağıtan, otobüsleri sürekli arıza yapıp yolcular tarafından itilen Ekrem Bey mi? Yurtdışına kaç defa çıktığını bile bilmediğimiz Mansur Bey mi? Daha seçim bölgesi Kağıthane'ye Kağıttepe deyip, orada oy bile kullanamayan, hala "Ben başkan adayıyım" diye bile net konuşamayan Kemal Bey mi? Amerikan HDP ile yan yana gelen Meral hanım mı? Bütün isimleri hepiniz biliyorsunuz.
Kimlerin dünyayı konuştuğunu da...
Türkiye'deki liderleri yan yana koyun.
Görün. Kalbinizde hissedeceksiniz!
