"Sen kafiyeden ne anlarsın" dediler.
Fena öfkelendi...
Oturdu her biri tek satır şiir yazdı. "Niçini..." diye başladı ilk satır.
Sonra devam etti;
"Boğarken/ Piçini/Yatakta/Bastılar...
Şafakta/Astılar/Ve derken...
Nasıl yok/Niçin var?
Bir varmış/Bir yokmuş....
Kararmış/Ve kokmuş..." diye...
Devam eden tam 8 sayfa şiir.
Bu şiirle vuruldum Necip Fazıl'a.
Gençliğimde milliyetçi akımlara kapıldım.
Necip Fazıl idolümüzdü.
Hiçbir şiirini okumadığım...
Nazım Hikmet ise düşmanımız.
Vatan haini idi o...
Asılacak adamdı.
Ve derken...
Geçtiğimiz günlerde...
Uğur Işılak, Konya'da sahne aldı.
Necip Fazıl şiirlerini bestelemiş.
Senfoni orkestrasını, sazla buluşturup...
Muhteşem bir konser verdi.
Sahneden inince sordular ona...
"Nazım Hikmet'in şiirlerini de...
Besteleyecek misin?"
"Ben Necip Fazıl ile büyüdüm" dedi Uğur.
Onu başkalarına bıraktı.
Biri de dedi ki; "Nazım Hikmet için...
Her şey yapıldı bu ülkede...
Bırakın da biraz...
Necip Fazıl için yapalım."
* * *
DÜNYA DEĞİŞİYOR BAZILARINDA TIK YOK
İdeolojiler ne olursa olsun...
Değişebilmelidir insan.
Döneklik bu devirde...
Zevzeklik değildir.
Çünkü dünya değişiyor.
Ekranlardan tanıdığımız...
Çok ünlü iki gazeteci...
Birlikte aynı okulda okudular.
İkisi de komünistti.
Sonra Twitter'da biri bir şey yazdı.
Diğeri "Sen dönek olmuşsun" dedi.
Diğeri de cevap verdi;
"Sen de hala komünist kalmışsın" diye.
Halbuki yeni dünya ve...
Yeni Türkiye var artık.
Hala eskilerde kalmak...
Eskilere özlem duymak...
Bazen şaşırtıcı oluyor.
Bugün darbeleri sevenler var.
Solcu sanatçılarımız çıkıp...
Darbe sevdiklerini açıklıyorlar.
Portekiz'deki gibi...
Bir 25 Nisan devrimi hasretiyle yaşıyorlar.
Angola'da çarpışan Albaylar...
Portekiz'de komünist ve sosyalistlerle...
İttifak kurup...
Diktatörü devirmişti.
Aynı özlem bizim sanatçılarda da var.
27 Mayıs, komünist darbeye dönüşür diye...
Beklediler ama...
Darbeyi yaptıran Amerika'ydı.
12 Mart'a "Bizim darbe" derken...
O da gitti elden...
12 Eylül'ün ilk günü...
Cumhuriyet gazetesi çiftetelli oynuyor...
Sevinçten göbek atıyordu.
"Ah işte bizim darbe" derken...
Bir Amerika daha çıktı ardından...
O da gitti... "28 Şubat bin yıl yaşayacak...
Proleter devrime dönecek" diye...
Havaya girdiler.
Yine olmadı.
Onların bir proleter darbesi bile yok.
Bu yüzden ben...
Tarık Akan'ı da, Müjdat Gezen'i de...
Ve onlar gibi düşünen...
Diğer sanatçıları da çok iyi anlıyorum.
Portekiz'deki gibi Proleterya kokan...
Bir darbeleri olsa...
Onlar da dönecekler...
Ancak göremedikleri bir şey var.
Proleter darbe halk için...
Diktatörlere karşı yapılır.
Halkın seçtiklerine karşı değil.
Ah işte...
Tam burası...
Onların kırılması noktası...
Aaah ah...
* * *
LENİNİST BİR ŞİİR
Bir şiir okudum...
Dört satırdı. "Tekerlenin/Çocuklar/Tekerlenin...
Tek... Er... Lenin" Şairin ismine baktım.
Nazım Hikmet yazıyordu.
Onunla da bu şiirle tanıştım...
Ve vuruldum.
İdeolojisi ne olursa olsun...
İnandığı davayı dört satırla...
Bu kadar müthiş özetlemek...
Ancak ve ancak...
Bir ustanın işi olabilirdi.
* * *
DEĞİŞECEKSİN
Nazım'a bakarken...
Necip'i görmezsen...
Necip'e bakarken de...
Nazım'ı görmezsen...
Necip Türk Millet'inde...
Nazım'ın hikmetini...
Hikmet'in nazımı diye...
Algılayan bir Fazıl olup...
Japonya'ya kaçarsın.
* * *
ÜNLÜLERE ŞİİR
Dünya dönüyor...
Dönün çocuklar...
Dön... Ün...
Kendinizi...
Döndür... Ün...