Türk edebiyatının ve saz şiiri geleneğinin büyük şairlerinden biri olarak, kendisinden sonra gelen çok sayıda şairi etkileyen Aşık Veysel, 46. ölüm yıl dönümünde anılıyor. Yazdığı şiirleri, söylediği türküleriyle unutulmaz isimler arasında yer alan Aşık Veysel'in sevenleri ünlü şairin şiirlerini ve sözlerini sosyal medya hesaplarından paylaşıyor. Peki, Aşık Veysel kimdir? İşte en güzel Aşık Veysel şiirleri ve sözleri...
AŞIK VEYSEL KİMDİR?
Veysel Şatıroğlu (Aşık Veysel), 25 Ekim 1894 tarihinde Sivas'ın Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan köyünde dünyaya geldi. Doğup büyüdüğü yörede yaygınlaşan çiçek hastalığı nedeniyle Aşık Veysel'in iki kız kardeşi hayatını kaybetti. Ardından da Aşık Veysel aynı hastalıktan dolayı 7 yaşındayken iki gözünü de kaybetti.
Kız kardeşlerinin ölümünün ardından aynı hastalıktan iki gözünü de kaybeden Aşık Veysel, yaşadığı bu durumu "Çiçeğe yatmadan evvel anam güzel bir entari dikmişti. Onu giyerek beni çok seven Muhsine kadına göstermeye gitmiştim. Beni sevdi. O gün çamurlu bir gündü, eve dönerken ayağım kaydı ve düştüm. Bir daha kalkamadım. Çiçeğe yakalanmıştım... Çiçek zorlu geldi. Sol gözümde çiçek beyi çıktı. Sağ gözüme de, solun zorundan olacak, perde indi. O gün bugündür dünya başıma zindan." sözleriyle anlattı.
Babası, Aşık Veysel'e oyalanması için bir bağlama aldı. Bağlamayla dönemin ozanlarının türkülerini çalan Aşık Veysel, 1930 yılında Sivas Maarif Müdürü olarak görev yapan Ahmet Kutsi Tecer ile Kutsi Bey tarafından düzenlenen bir şairler gecesinde tanıştı ve Kutsi Bey tarafından kendisine verilen destek sayesinde birçok şehri dolaşma fırsatı buldu.
Yurdu dolaşarak Köy Enstitüleri'ni ziyaret eden Aşık Veysel, gittiği yerlerde saz hocalığı da yaptı ve 1965 yılında kendisine özel bir kanunla maaş bağlandı. 70'li yıllarda Selda Bağcan, Gülden Karaböcek, Hümeyra, Fikret Kızılok ve Esin Afşar gibi ünlü müzisyenler, Aşık Veysel'in deyişlerini derleyerek yaygınlaşmasını sağladı.
Günümüzde her yıl adına Şarkışla'da şenliklerin düzenlendiği Aşık Veysel, eserlerinde yalın Türkçe kullandı ve kullandığı dili ustalıkla sundu. Yazdığı şiirler 1944 yılındaki Deyişler, 1950 yılındaki Sazımdan Sesler ve 1970 yılındaki Dostlar Beni Hatırlasın adlı şiir kitaplarında toplandı.
Yakalandığı akciğer kanseri hastalığına yenik düşen Aşık Veysel, 21 Mart 1973 yılında 78 yaşındayken hayatını kaybetti. Ölümünün ardından 1984 yılında Bütün Şiirleri adlı eserde şiirleri ve eserleri toplandı.
2014 yılının Kasım ayında Devlet Opera ve Balesi Âşık Veysel'in ölümünün 41. yılı anısına onun türkülerinden yola çıkılarak hazırlanan, tek perdelik dans tiyatrosu "Dostlar Beni Hatırlasın" sahneye konulmuştur. 17 Kasım 2014 yapılacak prömiyere onur konuğu olarak Âşık Veysel'in kızı ve torunlarının katılacağı açıklanmıştır. Gösterinin rejisörlüğünü İhsan Bengier yaparken, Almula Ersoy, Ayşegül Aydemir, Deniz Alp, Sevim Başol ve Müge Gündüz gibi isimler rol almıştır.
AŞIK VEYSEL ŞİİRLERİ
UZUN İNCE BİR YOLDAYIM
Uzun ince bir yoldayım
Gidiyorum gündüz gece
Bilmiyorum ne haldeyim
Gidiyorum gündüz gece
Dünyaya geldiğim anda
Yürüdüm aynı zamanda
İki kapılı bir handa
Gidiyorum gündüz gece
Kırkdokuz yıl bu yollarda
Ovalarda dağlarda çöllerde
Düşmüşüm gurbet ellerde
Gidiyorum gündüz gece
Şaşar Veysel iş bu hale
Kah ağlaya kah güle
Yetişmek için MENZİLE
Gidiyorum gündüz gece
KARA TOPRAK
Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır
Nice güzellere bağlandım kaldım
Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum
Her türlü isteğim topraktan aldım
Benim sâdık yârim kara topraktır
Koyun verdi kuzu verdi süt verdi
Yemek verdi ekmek verdi et verdi
Kazma ile döğmeyince kıt verdi
Benim sâdık yârim kara topraktır
Âdem'den bu deme neslim getirdi
Bana türlü türlü meyva yedirdi
Her gün beni tepesinde götürdü
Benim sâdık yârim kara topraktır
Karnın yardım kazmayınan belinen
Yüzün yırttım tırnağınan elinen
Yine beni karşıladı gülünen
Benim sâdık yârim kara topraktır
İşkence yaptıkça bana gülerdi
Bunda yalan yoktur herkes de gördü
Bir çekirdek verdim dört bostan verdi
Benim sadık yârim kara topraktır
Havaya bakarsam hava alırım
Toprağa bakarsam dua alırım
Topraktan ayrılsam nerde kalırım
Benim sâdık yârim kara topraktır
Dileğin varsa iste Allah'tan
Almak için uzak gitme topraktan
Cömertlik toprağa verilmiş Hak'tan
Benim sâdık yârim kara topraktır
Hakikat ararsan açık bir nokta
Allah kula yakın kul da Allah'a
Hakkın gizli hazinesi toprakta
Benim sâdık yârim kara topraktır
Bütün kusurumuzu toprak gizliyor
Merhem çalıp yaralarımı düzlüyor
Kolun açmış yollarımı gözlüyor
Benim sâdık yârim kara topraktır
Her kim ki olursa bu sırra mazhar
Dünyaya bırakır ölmez bir eser
Gün gelir Veysel'i bağrına basar
Benim sâdık yârim kara topraktır
DOSTLAR BENİ HATIRLASIN
Ben giderim adım kalır
Dostlar beni hatırlasın..
Düğün olur bayram gelir
Dostlar beni hatırlasın..
Can kafeste durmaz uçar
Dünya bir han konan göçer
Ay dolanır yıllar gecer
Dostlar beni hatırlasın..
Can bedenden ayrılacak
Tütmez baca yanmaz ocak
Selam olsun kucak kucak
Dostlar beni hatırlasın..
Ne gelsemdi ne giderdim
Günden güne arttı derdim
Garip kalır yerim yurdum
Dostlar beni hatırlasın..
Açar solar türlü çiçek
Kimler gülmüş kim gülecek
Murad yalan ölüm gerçek
Dostlar beni hatırlasın..
Gün ikindi akşam olur
Gör ki başa neler gelir
Veysel gider adı kalır
Dostlar beni hatırlasın.
KARDEŞİM
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Aynı varlık her bedende
Yarın mezara girende
Sen toksun da ben aç mıyım?
Topraktandır cümle beden
Nefsini öldür ölmeden
Böyle emretmiş yaradan
Sen kalemsin ben uç muyum?
Tabiata Veysel aşık
Topraktan olduk, kardaşık.
Aynı yolcuyuz yoldaşık
Sen yolcusun ben bac mıyım
AŞIK VEYSEL SÖZLERİ
* Güzelliğin on para etmez bu bendeki aşk olmasa.
* Seversin, alırsın, karın olur / Seversin, alamazsın, karasevdalın olur.
* Anlatamam derdimi dertsiz insana, Dert çekmeyen dert kıymetin bilemez.
* Taş olsam yandım idi. Toprak oldum da dayandım.
* Şu geniş dünyaya sığmayan gönül, şimdi bir odaya kapandı kaldı.
* Cahil insan gül ise de koklama.
* Ne varise sende bende Aynı varlık her bedende Yarın mezara girende Sen toksun da ben açmıyım.
* Sen bilmezsin.. O bilmez.. Hiç kimse bilmez, bilemez.. Hatta Ben bile. Bir tek paşa gönlüm bilir.
* Dünyaya gelmemde maksat ne idi: Bir sadık dost.
* Ben bir insanoğlu sen bir dut dalı. Ben babamı sen ustanı unutma.
* Ademi sürdün bakmadın.Cennette de bırakmadın. Şeytanı niçin yakmadın? Cehennemin var da senin.
* Veysel gönülden ayrılmaz. Kahi bilir kahi bilmez. Yalan dünya yarsız olmaz. İster saçı sırma gönül
* Bu alemi gören sensin. Yok gözünde perde senin. Haksıza yol veren sensin. Yok mu suçun burada senin
* Sofular haram demişler, bu aşkın şarabına. Ben doldurur, ben içerim, günah benim kime ne!
* Beni hor görme kardeşim. Sen altındın ben tunç muyum? Aynı vardan var olmuşuz. Sen gümüşsün ben saç mıyım? Ne varise sende bende. Aynı varlık her bedende. Yarın mezara girende, sen toksun da ben aç mıyım?
* Benim sana verebileceğim çok bir şey yok aslında. Çay var içersen, Ben var seversen, Yol var gidersen.
* Şu geniş dünya'ya sığmayan gönül, bir odaya kapandı kaldı.
* İtimat edersen benim sözüme Gel birlik kavline girelim kardaş Birlik çok tatlıdır, benzer üzüme İçip şerbetini duralım kardaş.
* Herkim olursa bu sırra mazhar. Dünyaya bırakır ölmez bir eser. Gün gelir Veysel'i bağrına basar. Benim sadık yarim kara topraktır.
* Ay geçer yıl geçer uzarsa ara, giyin kara libas yaslan duvara, yanından göğsünden açılır yara, yâr gelmezse yaraların elletme.
