Usta yazar Nuri Pakdil hayatını kaybetti! Yedi Güzel Adam'ın ağabeyinin hayatı...

NURİ PAKDİL KİMDİR? 1934 yılında Kahramanmaraş'ta doğan Nuri Pakdil, İstanbul'un fethedildiği 29 Mayıs'ı da doğum günü olarak kabul eder. İlkokul çağlarından itibaren yazmaya başlayan yazar, ortaokula 3 yıl gecikmeli başladı. Maraş Lisesi'ni bitirdikten sonra 1959 yılında İstanbul Hukuk Fakültesi'ni kazandı ve buradan mezun oldu. Askerliğini Bitlis'te yaptı. Lisede Hamle adında bir okul dergisi çıkartan Nuri Pakdil, edebiyat dünyasında büyük yankı uyandırdı. Bu küçük lise dergisi Ankara'dan İstanbul'a birçok yazarın dikkatini çekti. Pakdil, yazmayı için şöyle tanımlar: 'Yazmak, uzun yürüyüşe başlamaktır. Yazarın ödevi, yazmaktır. Bir yazar, ancak, yazarak girebilecektir insanlığa. Bu bağlamda yazmak, bir hayat biçimim olmuştur benim.' Nuri Pakdil'in aile dostu olan Ahmet Kuşçu'dan okuma yazma öğrenmişti. Latin harfleriyle yazılmış yeni kitap da yok denecek kadar az olduğu bir dönemde büyüyen yazar eline geçen bütün kitapları okurdu. Gençlik yıllarında Kitapçı Mehmet'ten o dönemde bulunan polisiye romanlar ödünç alıp okurdu. Orta birde iken Necip Fazıl'ın eserleriyle tanışan yazarın ideolojik bağlamda ufkunun açılmasına ve yazarlık oluşumuna büyük etkisi olmuştu. Hukuk müşavirliği ve DPT'de uzman olarak görev yapan Nuri Pakdil, Büyük Doğu ve ardından Diriliş Dergisi ile de güçlü bağlar kurdu. Diriliş Dergisi'nin yayına ara verildiği bir dönemde Rasim Özdenören, Erdem Bayazıt ve Akif İnan ile birlikte Edebiyat Dergisi'ni yayınladılar. 1969 yılında yayın hayatına başlayan dergi 1984 yılının Aralık ayına kadar çıktı. Belirli aralıklarla dergiye ara veren Nuri Pakdil, toplamda 159 sayı çıkartmıştı. Oldukça dikkatli ve titiz biri olan Nuri Pakdil, Edebiyat Dergisi'ni çıkarırken, bir harf yanlış dizilse tekrar bastırırdı. Hatta bazı şiirlerini 200 kez yazdıktan sonra kitaba aldığı olurdu. Nuri Pakdil, Edebiyat Dergisi'nde yazanlara müstear isimler takmakla meşhurdu. Kendisinin de 16 farklı ismi vardı. En çok 'Ebubekir Sonumut' adını kullanıyordu. Kitap kapaklarını kendisi tasarlayan Pakdil, bir kitabın kapağını beğenmeyip defalarca değiştirdiği bu nedenle de matbaada sabahladığı olmuştu. Kitap kapaklarında her bir çizginin anlamı vardı. Örneğin sıradan sayılabilecek çizgiler 13-14-15 değil 12 olmalıydı. Çünkü burada 12 imama gönderme vardır. Nuri Pakdil, yayına son verdiği 1984 yılının Aralık ayında elinde olan derginin bütün sayılarını ve derginin yayınevi olan Edebiyat Dergisi Yayınları'ndan bütün kitaplarını 'Allah rızası için' dağıtmıştı. Hatta bunun için Ankara'daki birçok öğrenci yurduna haber verdirmiş, Akay Yokuşu'ndaki Demirler Pasajı'nın önü yoğunluktan dolayı trafiği tıkamıştı. Nuri Pakdil '1969'da Mehmet Akif İnan, Erdem Bayazıt, Rasim Özdenören'le birlikte 'Edebiyat' dergisini çıkarmaya karar verdiğimizde, bizi bu girişime zorlayan etken aslında tekti: Ülkü olarak Batıcılığı seçmediğimizi yalnızca yerli düşünceye ve bunun tüm değer yargılarına bağlı olduğumuzu söylemek.' diyerek yönünü ve sanatını icra ediş amacını arkadaşlarıyla birlikte açıklamıştı. Hz. Peygamber'in Miraç'a çıkmadan önce ayak bastığı son yeryüzü parçası. Aynı zamanda da, Müslümanların ilk kıblesi olan Mescid-i Aksa'yı içinde barındıran şehir. Mescid-i Aksa'ya Müslümanlar Mescid-i Haram'dan önce bir rivayete göre on altı diğer bir rivayete göre on yedi ay dönerek ibadet etmişlerdi. Kudüs, birçok Allah nebisinin ve resulünün ömrünü tamamladığı, bir kısmının ise kısa süreli ziyaretlerine ev sahipliği yaptığı şehirdir. Nuri Pakdil için Kudüs, yüreğinin yarısıdır. Hissettiği yürek sızısını, 'Yüreğimizin yarısı Mekke'dir, geri kalanı da Medine'dir. Üstünde bir tül gibi Kudüs vardır' diye ifade ediyor kendisi. Nuri Pakdil Kudüs için; 'Benim dünyamda, İstanbul'un özel bir yeri, Kudüs'ün daha özel bir yeri vardır. Mekke, Medine, Kudüs ve İstanbul sevilmeden hayatın, yani varoluşumuzun hikmeti kavranılamaz. Bizim için özel bir konumu vardır Kudüs'ün. Ezelî ve Ebedî Ulu Önderimiz Hz. Muhammed'in Miraç'a yükselirken en son ayak bastığı yer Kudüs'tür. Bizim eylemimizin evrenselliği oradan başlamaktadır. Kudüs'ü bunun için çok düşünmeli, çok sevmeliyiz.' şeklinde düşüncesini ifade eder. Nuri Pakdil; Rasim Özdenören, Erdem Bayazıt, Cahit Zarifoğlu, Akif İnan, Alaeddin Özdenören oluşan 'Yedi Güzel Adam'ı şöyle anlatır: 'Maraş'ta lise yıllarında tanıştığımız bu arkadaşlarımla birlikte, Şubat 1969'da, Ankara'da, Edebiyat Dergisi'ni çıkarmaya başladık. 1972 yılında da Edebiyat Dergisi Yayınlarını kurduk ve kitap yayınlamaya başladık. Kendini devrimci olarak nitelendiren Nuri Pakdil, Necip Fazıl Kısakürek Ödülleri'nde Necip Fazıl Kısakürek Saygı Ödülünü aldı. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın ayakta dinlediği konuşmasında şu ifadelere ver verdi: ' Sevgili arkadaşlar; hepinizi antiemperyalist, anti kapitalist, anti sosyalist, anti nazizst, en önemlisi de Türkiye özeline ait olmak üzere anti firavunist bilinçle selamlıyorum. Ne mutlu, ezeli ebedi ulu önderimiz Hz. Muhammed'in şefaatçisi olanlara. Şimdi bir slogan atacağım. Çok yoğun bir alkış bekliyorum. Sloganım şudur: Ne mutlu Müslümanım diyene!' Nuri Pakdil'in sevdiği şehirler arasında Mekke, Medine, Kudüs, Şam, İstanbul, Bitlis, Paris yer alıyor. İstanbul'u yeryüzünün en güzel şehri olarak gören Pakdil, Peygamber Efendimizin fethini müjdelediği bir şehir olması nedeniyle de ayrı bir önem verir. Ankara'da yaşasa da Ankara'yı sevmeyen Nuri Pakdil, İstanbul'da en çok Beyazıt, Laleli, Zeytinburnu Merkezefendi semtlerini seviyor Nuri Pakdil ile Sezai Karakoç arasında uzun yıllardır aralarında kırgınlık bulunsa da iki usta kalem bunun nedenini anlatmıyor. İki yazarda birbirinin aleyhine konuşmaz. Nuri Pakdil sadece 'O dönem benim için kapanmış ve bitmiştir' demekle yetiniyor. Nuri Pakdil'in en büyük hayali İslâm ideolojisinin egemen olduğu, barış ve esenlik içinde bir Türkiye görmekti. Hayalini şöyle anlatır: 'Benim büyük düşüm, putun ve putçuluğun olmadığı, İslâm ideolojisinin egemen olduğu, barış ve esenlik içinde bir Türkiye görmektir. Yeryüzündeki tüm Müslümanların birliğinin sağlandığını görmektir; Kudüs'ün esenliğe çıktığını görmektir. Ben hep inandıklarımı yazdım. Yazdıklarımla hayatım özdeştir. Bugün yeniden dünyaya gelmiş olsam bugüne kadar yaptıklarımı aynen gene yapardım. Yaptıklarımdan pişmanlık duyduğum hiçbir şey yoktur.' Nuri Pakdil'in toplamda 42 eseri vardır. Bu eserler: Batı Notları (gezi-izlenim), 1972