Osmanlı'dan İtalya'ya tarihi değiştiren efsane: Balaban Hasan!

Balaban Hasan, Osmanlı Ordusunda yer alan sayısız yeniçeriden biriydi. Yaşıtlarından çok daha iri ve güçlü olması nedeniyle büyükleri ona, yırtıcı bir kuş olan 'Balaban' lakabını vermişlerdi. Diğer yeniçerilerden ayrılan en büyük özelliği ise, pek çok Avrupa dilini rahatlıkla konuşabilmesi idi. Bu nedenle Balaban Hasan, Osmanlı Ordusunda istihbarat subayı olarak görev yapmakta, Viyana, Berlin ve Roma gibi pek çok düşman şehrine kolaylıkla girip çıkabilmekteydi. Bu sayede düşman ülkelerin askeri durumları hakkında Osmanlı Devletine önemli bilgiler sağlıyordu. Gördükleri ve bildikleri doğrultusunda, Avrupa'nın ve Viyana kalesinin zayıfladığını, derhal Viyana üzerine bir sefer düzenlenmesi gerektiğini, eğer hemen bir sefer düzenlenirse Viyana Kalesi'nin kolaylıkla düşebileceğini bildirmek için aceleyle İstanbul'a gelmişti. Kanuni Sultan Süleyman döneminde kuşatılan ve alınamayan Viyana'ya ikinci bir sefer düşüncesinde olan Sadrazam Merzifonlu Kara Mustafa Paşa, bu düşüncesini Padişah IV.Mehmed'e bildirmekten çekinmekteydi. Balaban Hasan İstanbul'a gelir gelmez, Avrupa'daki vaziyeti anlatması için Merzifonlu Kara Mustafa Paşa'nın önüne çıkarılır. Tüm bunları Sadrazama büyük bir heyecanla söylesede, Merzifonlu Kara Mustafa Paşa sefer hazırlığını henüz Padişaha iletmediği için Balaban Hasan'ın söylediklerini dikkate almaz ve onu Viyana'ya yeni bir göreve göndermek ister. İstanbul'a dönerken Viyana'ya bir sonraki gidişinde Osmanlı Ordusuyla surlara dayanıp kaleyi almak hayaliyle gelen Balaban Hasan, Kara Mustafa Paşa'nın bu umursamaz tavrına sinirlenir ve Paşaya derhal sefere çıkılmasını, on binlerce Osmanlı askerinin gönlünde yatan zaferi mundar ettiğini, hala beklendiği için I.Viyana kuşatmasında şehid olan Osmanlı askerlerinin kemiklerinin sızladığını hiddetli bir şekilde söyler. Merzifonlu Kara Mustafa Paşa, bir yeniçerinin kendisiyle böyle konuşmasını hazmedemez ve derhal Balaban Hasan'ın kellesinin vurulmasını emreder. Konuşma esnasında odada bulunan yeniçeri ağası ve diğer yeniçeriler, Balaban Hasan'ı cellatlara götürürken serbest bırakır ve kaçmasına izin verirler. İstanbul'da kaçak konumuna gelen Balaban Hasan, Osmanlı'nın Avrupa'da bulunan sınır kalelerine giderek kendini farklı bir isimle yeniçeri olarak tanıtır ve buralarda pek çok savaşa dahil olur. En sonunda gün gelir ve Balaban Hasan'ın beklediği II.Viyana Kuşatması başlar. Ordudan kovulmasına rağmen içindeki Osmanlı aşkı ile bu sefere de gizlice katılır. Bu savaşta girdiği bir muharebede ciddi bir şekilde yaralanan Balaban Hasan, savaş meydanından bulduğu bir at ile oradan uzaklaşır. Bilinci kapalı bir şekilde at üzerinde ilerler ve kaderi onu İtalya'nın Moeno Köyü'ne getirir. Köylüler buldukları bu yaralı genci iyileştirirler. İtalyanca'da konuşabilen Balaban Hasan, köy halkı ile çok iyi anlaşır. Zamanla o Moeno köyünü, Moeno Köyü'de onu benimser. Köylüler tarafından ona yeni bir isim bile verilmiştir: El-Turco. İlerleyen zamanla Balaban Hasan bu köyden bir kızla evlenir ve burada yaşamaya başlar. Her şey yolunda giderken bir gün köye, Alman derebeylerinin askerleri gelir ve köylünün elinde ne var ne yoksa vergi adı altında her şeyi alırlar. Hiç karşılık vermeden tüm halkın her şeyi teslim etmesine anlam veremeyen Balaban Hasan, köylüyü ayaklandırır. Onlara bir sonraki vergi gününe kadar, Yeniçeri ocağında öğrendiği savaş tekniklerini öğretir. Daha sonra tekrar vergi toplamaya gelen askerler karşılarında, Balaban Hasan komutasında silahlanmış köylüleri görünce şaşırırlar ve geri çekilirler. Moeno Köyü'ne barış ve bolluk getiren bu Osmanlı askeri, ölene kadar bu köyde huzurlu bir şekilde yaşar. Balaban Hasan bu köyün tarihinde o kadar büyük bir önem taşımaktadır ki köy o günden bugüne 'La Turqie' olarak anılmaktadır. Köy meydanlarında ise Balaban Hasan'ın heykelleri ve Türk bayrakları bulunmaktadır. Tüm bu olayların üzerinden 336 yıl geçmesine rağmen bu köyde bulunan insanlar, Balaban Hasan'ın soyundan geldiklerini ve Türk olduklarını iddia etmektedirler. Her yıl Ağustos ayında bu köyde Türk yemekleri pişirilmekte, gençleri bıyık bırakmakta ve köylü halkın tamamı Osmanlı kıyafetleri giyerek her yeri Türk bayraklarıyla donatmaktadırlar. Yüksek Kaldırım - Tatavla (Kurtuluş) atlı tramvayı. / 1910 1884 yılında İstanbul'da bir kebapçı. Osmanlı İmparatorluğu'nun 35. padişahı, Sultan Reşad olarak da bilinen V. Mehmet Reşat, Beşiktaş'tan geçerken. 1909-1918 yılları arasında hüküm sürmüştür. Yüksek Kaldırım'da insan manzaraları. / 1910 Büyükada İstanbul Dil civarı / 1916 Okmeydanı'ndaki Darülaceze binası yapım çalışmaları devam ediyor. İstanbul'dan Mekke ve Medine'ye yardımları ve armağanları götüren Surre Alayı, Dolmabahçe Sarayı önünden yola çıktı. Fransız Kraliçesi Eugenie, İstanbul'u ziyaret etti. / 1869 İstanbul'da cumbalı ahşap evler. / 1915 Balkan Savaşı sırasında Eminönü İskelesi. /1912 Abel Fotoğrafhanesi'nin Beyoğlu'ndaki stüdyosu. Yangın sonrası Fatih'teki Ali Paşa Konağı. / 1909 Vaniköy - Kandilli - Rumelihisari Genel Görünüm / 1900 İstanbul Çemberlitaş semti. Tarihi Çemberlitaş Sütunu ve Atik Valide Camii (Fotoğraf - Abdullah Biraderler) / 1905 Taksim Toğçu Kışlası üzerinde İstanbul'da ilk defa hidrojen balonu uçuruldu. Balona binenler İstanbul'u havadan görme şansı elde etti. / 10 Mayıs 1909 Muhsin Ertuğrul tarafından 1923 yılında Halide Edip Adıvar'ın aynı adlı romanından beyaz perdeye aktarılan Ateşten Gömlek filminden bir sahne. Papazın çayırında (Şükrü Saraçoğlu Stadı) oynanan maçta Fenerbahçe ile Altınordu İdman Yurdu takımları karşılaştı. / 1910 Sultanahmet Parkı'nda yapım çalışmaları devam ediyor. Ayasofya Müzesi arkada. / 1920 İshakpaşa Yangını sonrası Sultanahmet At Meydanı. / 1912 Son İslam halifesi Sultan Abdülmecid II atıyla. /1922 Osmanlı İmparatorluğu'nun 34. padişahı ve 113. İslam halife II. Abdülhamid'in atı. İkinci Meşrutiyet'in ilanı, Şişli'deki Abide-i Hürriyet Tepesi'nde coşkulu bir kalabalığın katılımı ile kutlandı.İyd-i Milli kutlamaları, bu yıldan itibaren her yıl 23 Temmuz'da kutlanılmak üzere resmi bayram ilan edildi. - 1909