Kısa çalışma zorlayıcı nedenlerin doğurduğu bir çalışma şeklidir. Zorlayıcı nedenlerin varlığında işverenler üretimi azaltarak veya işi geçici süre ile durdurarak bu dönemi atlatma çabasına girerler. Bunun sonucunda işçi zorunlu olarak ücretsiz izne çıkarılmış olur. Bazı işverenler ise zorlayıcı nedenin ne kadar süreceğini öngöremediği için küçülmeyi tercih ederek iş sözleşmelerini sona erdirir, bu şekilde işçi sayısını azaltırlar. Her iki durumda da işçi mağdur olmakta, üretim kısılması veya durdurulmasında iş sözleşmesi devam etse de ücret elde edememekte, diğer durumda ise zaten işsiz kalmaktadır.
İşverenler genellikle sıkıntıya girdikleri dönemde ya işçisini ücretsiz izne çıkartıyor ya da iş sözleşmesine son veriyor. Kısa çalışma ödeneği ise işçilerin işinin ve ücretinin kısmen teminat altına alınmasını sağlıyor. Ancak kısa çalışma ödeneğinde işçinin rızası ve onayı aranmıyor. Kısa çalışma ödeneği döneminde maaşı azalan işçi eğer iş sözleşmesini bu nedenle feshederse tazminat almaya hak kazanamıyor. İşte detaylar...
Zor dönemlerde işverenler ya işçilerini ücretsiz izne çıkarır ya da iş sözleşmesini sona erdirir. Kısa çalışma uygulaması ise işçilerin işinin ve ücretinin kısmen korunmasını sağlar. Kısa çalışma, işçinin rızasına ve onayına dayanmayan, işveren lehine bir uygulamadır. Milliyet'in haberine göre kısa çalışmada ücreti azalan işçi sözleşmesini feshetmek yoluna giderse kıdem tazminatı alamaz. İşte detaylar...
Kısa çalışma uygulaması tam da bu durumları engellemek amacıyla tanınmış bir haktır. Bir yandan kısa çalışma, işverenlere işçilerinin iş sözleşmelerini feshetmek yerine çalışma süresini azaltarak üretimi kısmaları veya faaliyetlerini geçici süreyle tamamen durdurmaları imkanı verirken diğer yandan işçinin ücreti üzerindeki olumsuz etkisini işçiye kısa çalışma ödeneği şeklinde verilen sigorta yardımıyla azaltmayı hedefler. Bu şekilde işçinin işinin ve ücretinin korunması amaçlanır.
KISA ÇALIŞMA İŞÇİNİN ONAYINA TABİ DEĞİLDİR
Kısa çalışma kanunda sayılan nedenlerin meydana gelmesi halinde işverenin, devletin onayı ile çalışma şartlarını geçici süre ile değiştirebilmesine imkan tanıyan hukuki bir yöntemdir. İşçinin onayına tabi değildir. Kısa çalışma talebi uygun görülen işverenler, kısa çalışma başvurusunda belirttiği işçileri, kısa çalışma başvurusunda belirttiği şekilde çalıştırabilir. İşçiler açısından bu durum her ne kadar esaslı değişiklik oluştursa da, işin korunması amacıyla getirilmiş geçici bir çözüm olduğu için kanun koyucu işverene işçinin onayına tabi olmadan geçici süre ile esaslı değişiklik yapma imkanı tanımıştır.