NE zaman Ramazan gelse çocukluğumun güzel anıları canlanıyor. Yoksulluğun her haline karşılık pideyi rahatça yiyebildiğimiz, komşunun komşuya el uzatabildiği o masum yıllar.
Ramazan'da yoksul sofralara bile kendince bereket gelirdi. İnsanlar ilahi duyguların güzelliğine sığınırdı, kötülükten ve hasetten uzak.
***
Ortaokul yıllarımda Ramazan günü iftara hazırlanıyorduk ki kapımız çaldı.
Sağ avuç içini uzatarak sadaka isteyen bir adam duruyordu karşımda, rahmetli anneme döndüm. "Dilenci geldi." Yüreği zengin anacığım fakir soframıza buyur etti adamı. "Tanrı misafiridir yoksa bu saatte gelmezdi" dedi.
Ezile büzüle dört sıska çocuklu sofraya oturdu adam. Çorbasını koyduk, birlikte oruç açtık, adamı dilenci gibi kabul etmedik. Yemeğin bitiminden sonra gönlümüzden kopanı da verip kendisini yolcu ettik. İçimdeki huzur 55 yıldır duruyor.
***
Şimdiki zamanda insanlar arasında güvenin, saygının ve sıcaklığın kaybolmasını izlerken "artık Tanrı misafiri de kalmadı" diye düşünürüm.
Komşunun bile komşuya güvenmediği bir ortamda yabancı birine kim kapıyı açabilir ki!
***
Paranın az olduğu insanlığın çok olduğu yıllarda tertemizdi bu dünya!
Çocuklar Ramazan topu atılana kadar sokaklarda oynardı da insan onuruyla ve ekmekle bu kadar oynanmazdı.
Potinlerimizin bağı yoktu, arkadaşlık bağlarımız vardı. Anneler görgülerini dile dolardı, genç kızlar el örgülerini.
Her çocuk yatmadan önce vicdanının sesini dinlerdi, büyükler öğretmişti.
O yüzden o günleri yaşamış insanların çocuklarının bile haramla işi yoktur.
***
Açlık insanın ruhunda açılan en derin yaradır. İnsanların sahibi olduğu para, tutulan orucun anlamını bozuyorsa, bu sükseli iftar sofralarından geriye harcanan paradan başka ne kalıyor?
Sefalete, çaresizliğe uzaktan bakmanın ruhumuzda yeri yoksa, bir tarafı görkemli zenginleri barındıran ülkenin öte yanında çöplerdeki yiyeceklerle beslenen insanların varlığı da hüküm sürüyorsa, ömrün sonundaki gerçekleri de "hesaba" katalım biraz!
Lüks restoranlardaki donatılmış sofralara ödenen fiyatlardan ziyade.
***
Ramazan nefsinden feragat etmenin kutsal günleridir. Bedenin nadasa çekilmesi ve her şeyden önemlisi fırsatçılıktan vazgeçilmesidir. Ama her gün fiyat etiketleriyle oynayan hain tüccarlık haram kazanca Ramazan'da mı ara verecek?
O kansızlar insanların Ramazan'da pide yiyemediğinin hesabını mı yapacak?
***
Ramazan'da merhamet ayaklanır, her tarafı bir sıcaklık sarar biz öyle gördük.
Bizler "açlıktan kim ölmüş" diyenleri görmedik açları doyuranları gördük.
Kardeşlik kitabının en güzel sayfasıdır Ramazan, hiç olmazsa bir ay boyunca okuyalım ve ihtiyacı olan insanlara el uzatmayı da görev bilelim.
MUTLULUK TAKVİMİ
Yaşlı birinden Ramazan anılarını dinle.
İhtiyaç sahibini bul.
Trafikte sakin ol.
Nasır tutmuş ellerim
Cebimde ekmek param
Sadece nefes almak
Benim bütün maceram
Bizim kitabımızda
Aşkı böyle bilmezler
Gönlü zengin olanı
İstanbul'da sevmezler
Hep para pul hep şöhret
Tüm varınız yoğunuz
Aynalara baksaydı
Utanırdı çoğunuz
Hakkı YALÇIN
Cesaret gittiyse her şey bitmiştir, o yüzden bu hayatta hep korkulan olur.
Gururlu yoksulluk!
Hayatta iki olasılık var!
Ya yaşarız ya ölürüz.
Eğer ölürsek yine iki olasılık bizi bekliyor ya cennet ya cehennem.
İnsanlar seni davranışlarınla yargılar Allah kalbinle. Kalbini iyiliklere açtığın zaman tek olasılık var, hayat senin için korkulacak bir şey değil. O yüzden aç olsan da gururundan vazgeçme! Senin çorbayla üzüm hoşafıyla açtığın iftar, lüks restoranlara bin basar!
