Bedel!

Kimin haklı kimin haksız olduğunu sorgulamakla geçti ömrümüz.
Ne savcıyız ne avukat!
Sadece adalet istedik.
Bir çeyrek altın için çabucak karar veren mahkemelerin, müzik emekçilerinin 6 yıldır İstinaf Mahkemelerinde bekletilen dosyalarının neden hasıraltı edildiğini sorduk, cevap gelmedi.
Bankaları dolandıran ağaların "mağdur pozisyonuna" sokulduğu bir düzene, lüks otomobiliyle polis memurunu öldürenlerin bile sokakta kaldığı bir ülkeye alıştık.
Gördük ki demokrasi herkese eşit hak vermiyor sadece sıra veriyor.
Varlığını fark etmediğim bir şeyin yokluğunu sorgulamaktan bıktım.
Gerçek bir demokrasiyle tokalaşma özlemini de çoktan bıraktım Kaybettim elimi.

***

Kalbimizin sevda şiirlerini yazmakla geçti ömrümüz, hüzünlü harflerle.
Yolumuz sevgiydi, yoldan çıkmadıkça yolların bizleri terk etmeyeceğini gençlik yıllarımızda öğrendik. Düşüne vurmamayı da küçükken!
Nasılsa şarkılarımız bile eski moda sayılırken, üzerine bastığım kuru yaprakların sesi bile benden gür çıkabilir artık.
Kaybettim dilimi.

***

Çocukluğumda her şeyi mavi görürdüm, şimdi bütün renklerim kara.
Haksızlığa gözlerin yumulması bir yana herkeste bir nefret humması.
Ne yani, kana susayanlar için çeşme yapılmadığına mı şükredeyim.
Dünya ısınırken insanların birbirinden soğumasına takılmıyorum artık.
Geleceğin dünyasını inşa etmek için yeni savaşların davetiyelerini bastıranların milyonlarca çocuğun açlığını bile bastıramadıkları için kendilerinden utanmalarını beklemiyorum.
Işık almıyor bakışlarım.
Kaybettim gözlerimi.

***

Bir zamanlar 12 Aralık'ta Yerli Mallar Haftası kutlanırdı okullarda.
Her şey hafızalardan silindi, şimdi garip isimli restoranlar moda!
Sosyal medyada marka eğitimi alan çocukların nasıl harcandığını ve magazindeki ünlülerin o çocukları nasıl yönlendirdiğini haykırdım yıllarca.
"İstediğinizi değil gerekeni alın" dedim "sana ne!" diye tepki gösterdiler.
Yapay zekaya hayranlık duyulurken, insanların zekasına duyduğum güvenle cümle kurmayı da bıraktım.
Hiçbir şeyi hayra yormuyorum artık.
Yeteri kadar yoruldum çünkü!

***

Hayatın işine akıl sır ermezse, muradına ermiş insanları sorgulamak neyime.
Bir deliden öğrendim aklı.
Şeytanlığın el üstünde taşındığı bir ülkede dişlerimi sıkmayı da bıraktım Gördüm ki deliler haklı.

***

O yüzden bu yorgun yüreğimi de bıraktım deli bir rüzgarın eline.
Bedeli ödenmiştir!

MUTLULUK TAKVİMİ
Birinin hayatında bugün melek ol.
Sigara içiyorsan bırak.
Yılbaşı için kartpostal hazırla.

Nasıl anlatsam
Bilmem ki nasıl
Ben doğdum doğalı
Aşkta kayıbım
Yakışmaz diyene
Yakışmaz asıl
Ağlamak ayıpsa
Benim ayıbım

Aşka düşen ağlar
Elinde değil
Vefasız bir aşkın
Ahiretinde
Doğarken öğrendim
Ben ağlamayı
Hepimiz insanız
Nihayetinde
Hakkı YALÇIN

Ağacı kesen baltanın sapı da ağaçtan, ormanı yakan kibrit tanesi de.

Yenilgi!
Çocukluğumun açıkta satılan bayat bisküvilerini bugünün ambalajlı ama katkılı şekerlemelerine değişmem.
Çocukluğumun kağıttan gemilerini bugünün sosyetik yatlarına değişmem.
Çocukluğumun iki kibrit kutusuna ip bağlayarak yaptığımız haberleşme eylemini, en sükseli cep telefonuna değişmem.
Bunları hatırlatsam ne değişir ki!
Her şeyin galibi yapay zeka!