BÜTÜN giriş ve çıkışları kapanmıştır insanca yaşamın.
Vicdanlı insanlar azalmış, insanların ekmeğine kan doğrayanlar çoğalmıştır.
Parası olmayana fırınlarda ekmek asılır, uyuşturucu kaçakçıları ve cehaletin kabadayıları kasım kasım kasılır.
Yaralı hayatın izleri vardır baktığımız aynalarda, en çok da bizlere "bahşedilen" mülteci bakışın.
***
İnsanların kirlenmediği siyah beyaz güzel zamanlardı, toklar açın halinden anlardı.
Domuz gibi yiyen zenginler o zaman da doymazdı ama çaresizlik bu kadar koymazdı yoksullara.
Kredi kartı tuzağı ve süpermarket zulmü yoktu. Evine ekmek götüremeyen babaların başları eğilmesin diye bakkallar "paran olunca ödersin" derdi.
Herkes içinden ağlardı, o yüzden kıymetini biliriz dökülen her damla yaşın
***
İnsanın insana ihanetidir para!
Bazılarının bu kadar parayı nasıl kazandıklarını sorgulasam ne yazar.
Ya iş bilen muhasebecileri var ya da gözlerinde devletin malı deniz!
Oluşturulan fırsatçılığın kan emici şehvetiyle bir koyup bin alıyorlar.
Anlam boşluklarını insani duygularla dolduranların yerini her türlü şartta cebini dolduranlar aldı, ihanet baki kaldı.
Kötülüğün aynasına bakıp saçlarını tarayanlarla, masum olduğu halde suçlanıp adalet arayanlar arasında çelişkilerle yüklüdür ülke.
Ama bir ağustos böceği kadar bile yankısı yoktur içimizdeki haykırışın!
***
Namussuzluk cambazları iplerini sahiplerine teslim eden kuklalarla gösteri yapmaktadır her gün. Uyuşturucu piyasası "canlı yayın" yapmaktadır, nasılsa dokunan yok.
Pahalı restoranlar tıka basadır, enayi erkeklerden çocuk yapıp yolunu bulan nafaka şıllıklarında ne gam ne tasa!
Yarasaların üzeri aransa kirli para çıkar kötülüğün krokileri çıkar ama zerre kadar insanlık çıkmaz!
Bizler de zalimle bencile "yakışın" deriz, "birbirinize daha çok yakışın!"
***
İki gözümüz iki kömür!
Ömrümüz sizlere ömür!
Kimseden hiçbir beklentimiz yoktur, hele şimdiki zamanda dost denilenlerden. Ayak izlerimizle gözlerimiz mezarlıkları işaret etmektedir de ölüm bize sorar bazen, "hayrola, nedir bu telaşın?"
***
Bizlerin acelesi vardır, o yüzden bu acımasız zamandan uzaklaşmak isteriz.
Çünkü bizler serveti onuruyla ölçülen güzel insanlar tanıdık ve sevdik.
Islıklarımız vardı da birilerine peşkeş çekmek için yıkılan evlerimizin enkazlarında yankılanır hala!
Ölmüş olsalar da bizde hatırı kalmıştır!
Her eski arkadaşın!
MUTLULUK TAKVİMİ
Konserve kutusuna çiçek ek.
Şarkı söyle sesini kaydet.
Bebekleri kokla.
Erkin Koray şarkıları dinle.
Olan bana oldu
Ben kendim ettim
Aşk öldürmese de
Süründürüyor
Canımı sokakta
Buldum zannettim
Allah ne verdiyse
Sevdim be doktor
Bağrıma saplandı
Kurşun mu ok mu
Hala durup bana
Meydan okuyor
Kırık kalpler için
Reçeten yok mu
Onu unutturman
Çok zor mu doktor
Hakkı YALÇIN
Her haykırış kendi dağında yankı bulur, "gözdağında" değil.
Erkin Koray
Önceki akşam Erkin Koray'ın öldüğünü duyunca, gençlik arkadaşlarımdan birini kaybettim gibi hissettim. Ve şarkılardaki dert ortağımı.
Hangi plağı çıksa peşinden koşardım.
Önce 'Çöpçüler' sonra "Anma Arkadaş." Lise yıllarımda sınıflarda, çıktığımız gezilerde şarkılarını en çok seslendirdiğimiz efsanemizdi. En çok da 'Fesupanallah' ve 'Esterabim.' Türkiye'de rock müziği varsa tek sebebi Erkin Koray'dır. Mekanı cennet olsun.
