Kendisine sordum "bu krediyi nasıl aldın?" diye "İnternetten başvurdum hemen verdiler" dedi.
Çalışan insanlara bile verilmeyen bir kredi bu şartlar altında birine nasıl verilir?
Herhalde "geri dönüşümü" muhteşem olacağı için.
***
"Bankaların müfettişleri falan yok mu?" diye düşünmeden önce, banka dediğin zaman üç kere düşüneceksin.Çünkü bankalar için "parayı kullanmak" sanat sayılıyor!
Üzerinde hiçbir mülk kaydı bulunmayan ve bu parayı ödemesi mümkün olmayan birinden bu krediyi nasıl tahsil edeceğinin sorgusu da o krediyi alanın ailesine kalıyor.
Ailenin durumunun içler acısı olması kimin umurunda!
***
Haciz için pusuda bekleyen karaborsacı varlık şirketleri var.
Ve nasılsa krediyi alanın yerine o borcu ödemenin yükümlülüğüne iteklenen ve emekli maaşından başka geliri olmayan aileler var öyle mi?
"İnsaf nerede?" diye düşünmeme gerek yok; çünkü biliyorum ki paranın özne olduğu hiçbir yerde insaf yoktur!
Vicdanla paranın aynı cümlede geçtiğini görürseniz bana haber verin!
Borcunu ödeyemediği zaman "canımı mı alacaksın?" diyen insanların, borçları için can verdiklerini gördüm çünkü!
***
Bu dünyada insanlık yasaları yürürlükte olsa; o ailelerin bu şartlarda çocuklarına böylesine kolayca verilen kredi için bankalara dava açma hakları olmalıydı."Siz işi olmayan birine böyle bir parayı hangi hakla veriyorsunuz?" Bankaların verecekleri cevapları çoktur; "size mi soracağız!" Gariban evlerden eşya toplamak için verilen kredi "Garanti" yerine geçiyorsa, o evlerin içinden ateş yüklü kamyonlar geçiyor demektir.
***
Banka dendiği zaman çocukluğumda gözümün önünden demir bir kumbara hayali geçerdi.
Büyüdükçe anladım ki bizler bankalar için "mal" sayılıyoruz.
Yeri geldi o bankaları batıranların borçlarını bile bizler ödemedik mi?
O yüzden kendimi bildim bileli en sevdiğim filmlerden biridir; "Bonnie and Clyde." Not: Allah kimseyi bankaların eline düşürmesin!
Mutluluk Takvimi
Gençliğinin şarkılarını dinle.
Havalara aldanma.
Kedilerin fotoğrafını çek.
Odada kokulu mum yak.
Her sabah ufukta
Güneş doğunca
Bahar olur bende
O eski kışlar
Ama gün batıp da
Akşam olunca
Bu sessiz yürekte
Fırtına başlar
Kapanmış yaralar
Yeniden kanar
Gözlerim sararmış
Resmine dalar
Bilirim evlenmiş
Çocukları var
Kalbimde hasretin
Sancısı başlar
Hakkı YALÇIN
Yeşilçam filmlerinin bizlere verdiklerini televizyonlar aldı götürdü.
Yoksul bir evde!
Yoksul evlerden birinde karı koca arasında geçen diyalog.
-Bu evde bir lokma yiyecek kalmamış.
-Evet kalmadı.
-Peki, fareler nasıl yaşıyor?
-Onlar sadece yatıya geliyor, yemeği dışarıda yiyorlar.
