FETÖ'cülerin kalkıştığı 15 Temmuz darbe girişimin üzerinden 6 yıl geçti ancak ihanetin en acı anlarını yaşayan kahraman sağlıkçıların ruhlarında kalan izler hiç silinmedi. Onlar, mahşeri andıran karanlık gecede onlarca şehidin, yüzlerce gazinin en acı tanıklarıydı.
Kurtuluş Savaşı'nda sağlıkçılar hangi ruhla çalıştıysa, 15 Temmuz'da hainlere karşı da o ruhla çalıştılar. Alçak uçan jetlerin acil servisi, ameliyathaneyi zangır zangır titrettiği anlarda da hayatlarını hiçe sayıp yaraları sarmaya çalıştılar.
15 Temmuz Şehitler Köprüsü'ne en yakın hastanelerden Haydarpaşa Numune en çok yaralının götürüldüğü adreslerden biri oldu.
Konuşan kahraman doktorlar, "Mahşer yeri gibiydi. Yaralıları sedyeler almıyordu. Her taraf kan gölüydü. Her an hastaneye bomba atılacakmış hissiyle hastalarımızı kurtarmaya çalışıyorduk" diye anlattı. Sabah'ta yer alan habere göre, İşte o kahraman doktorların anlattıkları:
HASTANE MAHŞER YERİ GİBİYDİ
Sağlık Bilimleri Üniversitesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı Başkanı ve Haydarpaşa Numune Hastanesi Anesteziyoloji ve Yoğun Bakım Sorumlusu Prof. Dr. Osman Ekinci:
O gece önce doktor eşimle Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın Kısıklı'daki evinin önüne gittik. 12 Eylül'ü, 28 Şubat'ı yaşamış biri olarak bu hainlerin ilk önce Cumhurbaşkanımızı hedef seçeceğini düşündük. Ardından köprüye gittik. Ateş altında kaldık. Yaralıları minibüse toplayıp hastaneye götürdük.
Hastane mahşer yeriydi. Aynı anda 14 masada ameliyat yaptık. 28 kişiyi ameliyat ettik. Ameliyat olan bütün yaralılarımızı kurtardık.
Alçak uçuş yapan jetler ameliyathanede deprem etkisi yapıyordu. Serum şişeleri havada uçuşuyordu. Mesleğe yeni başlamış hekimler, hemşireler korkuyordu. Ama canları pahasına devam ettiler.
6 yıl geçti üzerinden, o geceyi, kurtuluş ruhunu hiçbir zaman unutamam. Bu geceyi unutmamalıyız ve unutturmamalıyız.
JETLER ALÇAK UÇUŞ YAPIYOR AMELİYATHANE TİTRİYORDU
Sağlık Bilimleri Üniversitesi Acil Tıp Öğretim Üyesi ve Haydarpaşa Numune Hastanesi Acil Tıp Kliniği Uzmanı Dr. Mehmet Koşargelir:
Acil Servis'e 200'e yakın ateşli silah yaralanması geldi. Mahşer yeri gibiydi. Üzerimizden jetler alçak uçuş yapıyor, Acil Servis zangır zangır titriyordu. Bomba atıldı zannettik. Birbirimize sarıldık. Hastalarımızı bırakıp kaçamazdık. Kahramanca çarpıştık.
Görevde olmayan doktor arkadaşlar, sağlık çalışanları hastaneye koştu. Tek yürek olduk.
Erol Olçok ve oğlu Abdullah Tayyip Olçok'a da ilk müdahaleyi ben yaptım. Abdullah Tayyip Olçok ilk şehidimizdi. Pırıl pırıl bir delikanlı. Geldiğinde vefat gerçekleşmişti. Ardından babası getirildi. Erol Olçok'a yeniden canlandırma işlemi yaptık. Onu ben entübe ettim. Bir yandan kalp masajı yapıyordum. 30 dakika sürdü. Ancak hiçbir yaşam belirtisi vermedi.
Savaş alanındaydık sanki. Herkes 'Önce vatan' dedi. Hainlerin önüne atlayan kahramanları yaşatabilmek için çalıştık.
