Değilseniz de normal çünkü medya Rıza Hoca'nın yaptıklarınızdan habersiz gibi davranıyor. Çünkü onun arkasında şeref ve başarı dışında bir güç yok. Çünkü o kendisini parlatıp pazarlamak yerine, futbolculuğundaki gibi başını öne eğerek sadece işini yapıyor.
FUTBOLUN EMEKÇİSİYİM
Kendisine ilk ve son kez Rıza diyeceğim, saygısızlıktan değil aksine sevgiden ve çok uzun yıllardır uzaktan da olsa tanımaktan.
Yıllarca onu tribünlerde alkışlamaktan bir hukukumuz vardır sanırım. Yaşça da büyüğüm eminim kendisi anlayışla karşılayacaktır.
Rıza'yı Beşiktaş genç takımında izlemiştim ilk kez. Sağ kanattan lokomotif gibi gidip geliyordu. Hiç yüksünmeden, üşenmeden, bana ne ya bir kere de geriye koşmasam ne olur demeden...
Futbolun emekçisiydi. Kafasını öne eğer koşar da koşardı. O yüzden kendisine o yılların bir çizgi filminden esinlenerek "Atom Karınca" dendi. Karınca gibi çalışkan, atom gibi enerjisi olan kanat oyuncusuydu.
Son yıllarda Beşiktaş'ı temsil eden futbolcu kimdir deseler hiç düşünmeden Rıza derim. Efendiliği ve emekçiliğiyle, Beşiktaş'ın ete kemiğe bürünmüş halidir çünkü.
Rıza demem burada bitti çünkü o artık bir hoca, saygın, yaşını başını almış tecrübeli ve çok başarılı bir hoca.
Çok eskiye gitmeyeyim. Ligin en az para harcanarak kurulmuş takımı Mersin İdmanyuru'nda harikalar yarattı. O gitti ve aynı takım bir yıl sonra küt diye küme düştü.
Kasımpaşa'da flaş bir takım ortaya çıkardı. Başakşehir'in yaptığını çok rahat Kasımpaşa da yapabilirdi ama Scarione, Donk şu bu derken Kasımpaşa çoğu iyi futbolcusunu sattı ve iddialı bir takım olmayı reddetti. Üstelik de hakemler bile hata yaptık özür dileriz diyecek kadar hakkı yenen bir takımın hocasıydı.
İŞİNİ FAZLASIYLA SEVİYOR
Bu sezon ise kesin düşer Antalyaspor'u en dipten aldı ve adeta mucize yaratarak değil küme düşme hattı en üsttekilerin dibine kadar getirdi. Konyaspor maçında akıllara ziyan hakem faciasıyla penaltı ve 9 kişiye rağmen yine yenilmediler. Sadece puan olarak bir başarıdan da bahsetmiyorum. Gittiği her takım seyir zevki de veriyor. Kişisel yüce gönüllüğü takıma da yansıyor. Oyuncular yaptıkları işten mutlu oluyorlar. Daha ne olsun, hem para kazanıp hem de işini sevmek kadar büyük lütuf sahibi kaç insan var bu dünyada?
Emekçi babasının yaptığı işten dolayı "Rıza Efendi 2 ekmek 1 süt" diye pankart açacak kadar insanlıktan çıkmışlara karşı bile üslubunu bozmadı. Babası ayıp bir şey yapmıyordu çünkü. Onu küçülttüklerini sananlar yerin dibine girerken o herkesin gözünde bir kez daha büyüyordu.
TEBRİKLER RIZA HOCAM
O başarı karşısında aşırı sevinç vermeyecek kadar ölçülü. Çünkü bunun ayıp olduğunu bilecek kadar terbiyeli. Gol atıldığında bile başını öne eğer kulübeye doğru yürür.
O rakibini yenen pehlivanın değil sevinç gösterisi yapmak, aksine güreş tuttuğunu göğsünden kaldırıp onore edildiği günlerin insanı. O ruhunu zamane taşkınlıklarına, görgüsüzlüklerine rağmen hiç kaybetmedi.
Tebrikler Rıza Hocam. Yaşa, varol...
