* İstediğimiz saatte yatabiliyor muyuz?
İnsanın inanası gelmiyor ama ev tabii ki sizin, isterseniz ayakkabıyla bile girersiniz.
* Sonu gelmeyen "hanım" ve "bey" hitapları.
Bu evrede eskiden kullanılan aşkitom, tontiş gibi takma isimler hızlıca kaybolur ve yerini "Bizim hanım/bizim bey"le başlayan cümleler alır.
* Mutfağın olmazsa olmazı: Ev yemeği.
Evlenene kadar dışarıda yenilen yemeklerin üzerine bir sünger çekiliverir.
Dışarıdan söylemek mi? Asla!
* Kahvaltı sofralarının dayanılmaz hafifliği.
Masadaki her santimetrekarenin doldurulduğu o muhteşem sofralar yok mu? İnsan gerçekten nereden başlayacağını bilemiyor.
* Bütün eşi dostu çılgıncasına misafirliğe çağırma isteğinin önüne geçememe.
Halanızın damadının kuzenini de davet ederseniz tamamdır bu iş.
* Boş kalan odayı nasıl değerlendirelim sorunsalı.
Çocuk odası, çalışma odası derken en sonunda bildiğiniz ardiyeye dönüşür.
* Eve gelen misafirlerin düğün videosu ile olan kaçınılmaz imtihanı.
Sıkılmak yok, daha balayı fotoğraflarına bakılacak.
* Bekar olan bütün tanıdıkları evlendirme isteği.
Herkesi baş göz etmek için duyulan bu çılgın istek, neyse ki zamanla körelecektir.
* Evin her köşesine yerleştirilen onlarca mum.
Allah korusun elektrik filan kesilirse hemen size en yakın sehpaya ya da rafa elinizi korkmadan uzatın. Aradığınız şey orada.
* Hayatın bütün anlamını çözmüşçesine dingin bir ruh haline bürünme.
Daha evlilik defterine atılan imzanın mürekkebi kurumadan başlar bu durum.
Genç yaşta nedensiz bir ağırlık çöker insanın üzerine. Ama neyse ki bu da genelde fazla uzun sürmez.
SARIŞIN
Sarışın polis azılı suçluyu yakalamış koluna girip hapisaneye götürürken esen bir rüzgar şapkasını uçurmuş..
Suçlu
- " Şapkanı yakalayıp getireyim mi?.." diye sormuş polise...
" Sen beni aptal mı sandın?.." demiş sarışın polis, " Sen burada durup bekle ben beş dakikada hemen yakalayıp geliyorum..!"
CÜZDAN
Geçen gün cüzdanımı düşürdüm.
Karıma "Moralim çok bozuk.." dedim!
- "Boş ver, üzülme...
"Eminim onu bulanın morali daha çok bozulmuştur..!" dedi.
BAVUL
Uçakla çok sık seyahat ederim, havaalanında bagaj teslim bandında birbirine benzeyen bavullar arasında kendinizinkinin bulunması ne kadar zordur bilirsiniz.
O yüzden bavulun sapına turuncu parlak renkli kurdeleler koyup beyaz yapışkan bantla iki büyük yüzüne çarpı işareti koydum.
Bavulum bagaj tünelinden çıkar çıkmaz tanıdım, bana doğru gelirken iyi giyimli bir beyefendi bavulumu banttan aldı, yürüyüp giderken arkasından yetiştim
-"Sanırım bu bavul benim.." dedim, "Sizin bavulunuzda da böyle işaretler var mıydı?"
Adam
-"Yoktu" dedi bir yandan da yürürken, "Ben de bavuluma böyle saçma sapan şeyleri hangi manyak iliştirmiş onu merak ediyordum!.."
AlkışlıYorum
Hüzünlü bir anımda mırıldanıyorum;
"Duydum ki unutmuşsun gözlerimin rengini..." diye. İçeriden 2,5 yaşındaki yeğenim koşarak geliyor: "Dayı, ben unutmadım..."
