Daha doğrusu bazı partilerin açıkladıklarına program yerine popülist seçim vaatleri demek daha doğru olur. Partilerin programlarını açıklaması ve bunu seçmene anlatması demokrasinin bir gereğidir. Seçmen partilerin programlarını inceler ve sandık başına geldiğinde kararını verir. Fakat seçmen oy vereceği partinin bu vaatleri yerine getirip getiremeyeceğini, sorgulamak zorundadır. Bunun yöntemi çok basit: vaatlerin uygulanabilirliği ve sürdürebilirliği var mı, bakmak gerek.
Faturası Ağır
CHP'nin seçim vaatlerini inceledim.
Vaatlerin uygulanabilirliği bugünkü koşullarda mümkün değil. Vaatler gerçeklikten uzak ve tamamen popülizmle süslenmiş ve sürdürebilirliği yok. CHP'nin seçim vaatlerinde dikkat çeken birkaç noktayı paylaşayım. Birincisi üretime ve büyüme dair hiçbir hedef yok.
İkincisi CHP'nin vaatlerini başarılı bulanlar, "Bu kaynaklar bulunur" diyor.
Evet, kaynaklar bulunur. Fakat ülkenin geleceği de ipotek alınır. Bu bedeller yine bu ülkeye ödetilir. Üçüncüsü vaatler hakkaniyete aykırı. Kartı faizlerinin silinmesi vaat ediliyor. Bunun kaynağının ne olacağını dahi sormuyorum. Bu son derece tehlikeli bir seçim vaadi. Yıllardır kredi kartlarının kullanım alışkanlarını ilişkin riskleri buradan yazdım. Şimdi eğer şimdi biri çıkıp, "Siz harcayın sorun yok, biz devletin kasasından bunu öderiz" diyorsa bu durum kaos yaratır.
Ayşe teyzenin kredi kartı harcamalarını, Ahmet amcanın vergileri ile ödemeye çalışırsanız sosyal adaleti, temelinden sarsarsınız. Buna benzer bir örnek de "çalışanlar ile emekliler arasındaki maaş farkının kapatılacağız" deniyor. Çalışanla çalışmayan aynı maaşı alacaksa, hiç kimse çalışmaz. 90'lı yıllarda kulağa çok hoş gelen seçim vaatlerini hepimiz çok iyi hatırlıyoruz. Seçim kazanmak için kamu bankaları üzerinden çiftçilere krediler dağıtıldı. Daha sonra verilen krediler görev zararı altında hazineden karşılandı. Bu popülist seçim vaatlerinin faturasını ise 2000 ve 2001 krizinde hep birlikte ödedik. Popülizm peşinden koşanlar, faturanın er yada geç masaya geleceğini unutmasın.
