* Merhaba Jale Hanım, ben 44 yaşında yıllarca gurbette çalışmış ve şimdi ayakları yere sağlam basan bir beyim. Yıllar önce oğlumu uyuşturucuya kurban verdim. O günden sonra hayatım alt üst oldu. Her şeyim var ama neye yarar? Gündelik birlikteliklerim oldu ama çok mutlu olmadım. Şimdilerde bir bayanla birlikteyim. Aynı benim oğluma benzeyen bir oğlu var. Onunla çok iyi anlaşıyoruz ve sanki onda oğlumu tekrar yaşıyorum. O da beni çok seviyor. Annesiyle de aram iyi sayılır ama evlenmemizi benden çok o istiyor. Kararsızım çünkü yeni bir mutsuzluğu kaldıramayacak durumdayım. Çok garip ama annesiyle değil oğluyla daha iyi vakit geçiriyoruz. Ne yapmalıyım bilmiyorum.
(Adı saklı)
Sevgili okurum siz bu hanımla değil, oğluyla iyi anlaşıyor ve onunla olmaktan keyif alıyorsunuz. Bence bu bir birliktelik için yeterli değil. Aslında kendinizi iyi hissetmeniz çok güzel ama, bu diyalog evlilikle sonuçlanmazsa annesinin tavrı ne olur onu da bilmiyorum. Açıkçası, ben sadece oğlu için yapacağınız bu evliliği kendimce doğru bulmuyorum. Duygularınızı yine de kontrol etmenizde yarar var.
