Tarihi 16 Eylül 2009

Annem beni artık hiç anlamıyor

* Merhaba Jale Abla, ben 20 yaşında bir genç kızım. Benim kimseyle paylaşamadığım bir sıkıntım var. Bunu sizinle paylaşmak istiyorum. Ben üniversite öğrencisiyim. Uzaktan eğitim alıyorum. Eğitimim için yedi ay önce eve internet bağlattık. İlk defa internet kullanıyordum. İnsanlarla internet ortamında sohbet etmeye başladım. Annemin sorunları vardı. Anneme de göstermiştim kafasını dağıtsın, stresini atsın diye. İlk başlarda her şey güzel gidiyordu. Annemle internete giriyorduk, dalga geçiyorduk. Aramızda mükemmel bir ilişki vardı. Annemle arkadaş gibiydik. İkimiz de yeni arkadaşlar bulmuştuk. Sonraları annem değişmeye başladı. İnternette tanıştığı birine aşık oldu. Bu durum beni çok sinir etti. İki haftadan sonra ben bir daha chat yapmadım. Annem daha sonra yine birilerinden hoşlandı. Ben bu durumu kaldıramaz duruma geldim. Sinir kirizleri geçirdim. Bana bu yaşıma kadar kırıcı bir söz konuşmamıştı annem. Şimdi ise bana etmediği beddua kalmadı. Hatta beni evlatlıktan reddetti. Düşünün tanımadığı kişiler yüzünden beni defterden sildi. Ben ise eskisi gibi olmamızı istiyorum. Annem haklı biliyorum. Babam beklediği ilgiyi göstermiyor ona. Babam çok çalışıyor, canından bıkmış zaten. Ben bu internet eve gireli hiç mutlu değilim. Rahat bir uyku yok gözümde inanın. Annem beni hiç anlamıyor hem de hiç. Ben de onu anlamıyorum, tanıyamıyorum artık. Benim kahrolduğumu bile bile hâlâ devam ediyor. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Boşluktayım sanki. Üniversiteye gidiyorum dedim ya bu kafayla nasıl ders çalışayım siz söyleyin! Ben kendi sonumu hazırladım Jale Abla. İntihar etmeyi düşünüyorum. Bu acıya daha fazla katlanamam artık. İntiharı düşünmemin size anlatmadığım çok başka nedenleri de var. Ben çok ciddiyim bu sefer. Gerçekten acılarıma son vereceğim artık. Üstelik ben de aşık oldum internette tanıştığım birine. Kendime en çok da bunun için kızıyorum ya zaten. Benim ilk aşkımdı. Ben daha önce hiç aşık olmamıştım. Hep kendimi engellemiştim ama nasıl oldu da görmediğim, tanımadığımın birine aşık oldum bilmiyorum. Benim aşık olmamam gerekirdi çünkü engellerim var önümde. Üstelik aşkımı itiraf ettim ona. Bu itiraf benim için ne kadar zordu biliyor musunuz? Ama karşılık görmedim. Benden hoşlandığını söylemişti. Ama tam buluşacağımız gece mesaj geldi ve buna hazır olmadığını söyledi. Tek sebepse benim ağır başlı bir kız olmam. Diğer kızlara benzememem. Çok şaşırdım. Onun yüzünden çok acı çektim. Aşk acısı çok kötüymüş. Hiç gülmedim aşkta hep acı çektim. (Adı saklı)

Sevgili kardeşim, sakin olmaya çalış ve beni ne olur anla! Bir genç kızın kaldıramayacağı, hoş olmayan durumlara katlanmışsın. Seni çok iyi anlıyorum. Yanlış olan sen değilsin. Lütfen kendinle ilgili kötü düşüncelerden uzak dur. Annen olması yanlış yapmaz anlamına gelmez. Herkes hata yapabilir. Bunun annen olması içini çok acıtıyor, seni çok iyi anlıyorum ama annene biraz fırsat ver. Eminim en kısa zamanda yanlış yoldan dönecektir. Senin adına gerçekten çok üzgünüm ama güçlü olmalısın. Sen de böyle bir hatanın başından döndüğün için benim de biraz içim rahat etti. Ben internetin sadece bilgi açısından yararlanılmasından yanayım. Yoksa, gördüğün gibi sonuçları çok üzücü olabiliyor. Senin şu sıra annenden daha mantıklı düşündüğüne inanıyorum ve yanlış yapmayacağını bildiğim için sana güveniyorum. Lütfen biraz daha sabret.