Öyle ki futbol adına her şey vardı. Mücadele, tempolu oyun, muhteşem goller, direkten dönen top... Ve her şeyden önce iki takımın oyuncularının futbol oynama isteği harikaydı. Tribünler tıklım tıklım doluydu. Sanki bir Avrupa finali oynanıyor gibiydi.
Beşiktaş oyuna golle başladı ve ilk 25 dakika müthiş bir tempo ile Trabzonspor'u sindirdi. Okay'ın golü ise maçta dengeyi sağladı. İkinci yarıda art arda gelen muhteşem ötesi goller, tribünleri adeta ayağa kaldırdı ve herkes böyle futbola canımız feda diyerek mağlup olan takımını dakikalarca alkışladı.
İşte futbol bu.
Futbolda yenmek de yenilmek de var.
ALKIŞI HAK ETTİLER
Böyle yenilgiye de böyle galibiyete de helal olsun. İki teknik adam, takımına ofansif futbol oynatınca, sahada hem güzel futbol hem de unutulmayacak 7 gol vardı. Rodallega şutu direkten dönmeseydi belki de adını futbol tarihine yazdıracaktı. Atiba altın değerindre müthiş bir gol attı. Bu golle hem Beşiktaş'ın galip gelmesini sağadı hem de şampiyonluk anahtarıını Trabzon'dan aldı.
Ben dün hem iki teknik adamı, iki takımın futbolcularını ve tribünleri dolduran taraftarları ayakta alkışlıyorum. Ve futbol adına bunu da gördük; Şenol Güneş Stadı'nda Şenol Güneş kendisini yenmiş oldu.
MAÇIN EN iYiSi ATIBA
Güzel oyununu son anlardaki golüyle süsledi.
MAÇIN EN KÖTÜSÜ YOK
İki takımın futbolcuları da harikaydı.
