Tarihi 20 Nisan 2017

Toplumsal huzur

Çocukluğumuzun hatıra defterlerinde yazdıklarımız duruyor.
Mahallelerde ayak izlerimiz.
"Büyünce adam olacağız" derdik, gizli geçitlerimiz vardı.
İçinde kaybolurduk çözemediğimiz bulmacaların.
Hal ve gidişi pekiyi olan çocuklardık, ne kadar haklı dava varsa, orada biz vardık.
Yürekli düşler kurardık vatan sevdasına.
Her hatayı onarırdık.
Geceleri meşaleydi arkadaş ıslıklarımız.

***
Bizler birbirimizin yetim çocuk hüznü taşıyan düşlerimizi. Sabahları günaydın diyen mahmur gülüşlerimizi sevdik.

***
Ayakkabısının arkasına basardı erkekler, karıncayı bile incitmezdi.
Hasmıyla el sıkışmak bile delikanlılıktandı, hısmına kalleşlik etmek ne kelime.
Herkes insan sarrafıydı, iti kopuğu gözünden tanırdı. Her mahallede bir yürek heykeli, herkes Sadri Alışık.
Mahalleli bir yanlış yapmaya kalksa, kendinden utanırdı.

***
Bizler dostluğu ve arkadaşlığı unutturmayan bakışlarımızı.
Bizler ardımızdan uçurduğumuz cennet kuşlarını sevdik.

***
Misket oynardık mistik bahçelerde.
Aşklarımız uzundu, nefretimiz kısa.
Anaları ağlatırdı Yemen türküsü.
Kahvelerin gerçekten 40 yıl hatırı vardı. Bir insana elimizi uzatmak için sebep sonuç ilişkisi aramazdık, iyilik yapmak yeterli sebepti çünkü.
Ekmeği aslanın ağzından alırdık, elele tutuşarak.

***
Bizler iliklerimize işleyen merhametimizi.
Ölüme giderken bile dublör kullanmayan cesaretimizi sevdik.

***
Şimdi çözdükçe ayağımıza dolanıyor çaresizliğin yumağı.
Nefret dersleri hızlı biçimde işliyor.
Yüksek gerilim hattında birbirini dişliyor aynı toprakların insanları.
Karşı fikirdeki insanlar birbirlerini namussuzlukla suçluyor da, aslında düşmanlık fitilini ateşliyor.
Üst kattakiler böyle olunca, halk da sosyal medyada kırıntılarını yok ediyor kardeşliğin.

***
Acil bir dönüşe ihtiyacımız var, toplum huzuruna ve bütünlüğe. Bu nefret hummasından uzaklaşmaya.
Hattı müdafaa yoktur, sathı müdafaa vardır. O satıh vatandır!
Ve bizler de vatanın bir parçasıyız.
Nasıl ki, denizi bir parçasından ayıramazlar, biz de ayrılamayız.
Hayatın kan kardeşiyiz, güzelliklere adanmış işçiler.

***
Çünkü geride bıraktıklarımız, aslında hiç terk etmediklerimiz.

Hayata dair
■ Çok para kazanmak önemli değildir. Önemli olan, parayı kazandıktan sonra insanların yüzüne bakabilmek.
■ İnsan, insanlığını terk edecekse eğer, başkalarını sırtından vurmadan yapsın bu işi. Hiç olmazsa!
■ En korktuğum şey. Kadınları döverek öldürenler, ya organlarını bağışlarsa!

Mutluluk Takvimi
İstemedikçe kimseye öğüt verme.
Organlarını bağışla.
Fotoğraf çektir.

Sende kaybolup bir daha
Hiç görünmemek vardı
Ne yazık ki aramızda
İnsafsız bir kader vardı

Canı yandı sevgimizin
Düşler başka gerçek başka
Kaybedeceğimizi bile bile
Dahil olduk biz bu aşka

Bir zaman treninin
Takıldık arkasına
İkimiz de yar olmadık
Kendimizden başkasına

Hakkı YALÇIN