Siyah beyaz filmlerdeki gibi, aşka ettiği yeminlerin arkasında duran onurlu insanlar kalmış mıdır?
Aşkı televizyonlardaki ünlü zibidilerden öğrenirken gençler.
Kuyrukyıldız altında her gece bir ihanete kuyruk sallanan düzende!
***
Aşktan geçilmeyen mahalleler kalmış mıdır hala?
Yazdığı mektupları taşın altına koyup, sevdiğinin almasını bekleyenler.
El yazması şiirlerin kaç paralık değeri kalmıştır sanal alemin sihrine yenik düşmeyen!
Günü kutlamakla, nefreti ikiye katlamak arasında sıkışanlar için, açılan yollarda hangi değerler talan edilecektir daha?
Yoksul bir cüzdanın zengin bir yürekle kardeş olmasının mümkün olmayacağı ortadayken, sevilme şartlarını maddi değerler belirlerken!
***
Konuşanı olmayan bir dili oluştu yeni moda aşkların. Bedenlerin çıkarttığı gürültü ruhların sesini kıstı.
Fotoğrafını göğsümüzün sol yanında taşıdığımız masum sevdaların hayali bile kalmadı.
Eski günlerin asaletini ve sadakatini bilen aşk, şimdilerde çaresizlikten çıldırmış olmalı.
En çok da böyle günlerde!
***
Çünkü gerçek aşk parayı sevmez.
Elle yazılmış mektupları sever, hayatını bağışlamayı.
İki oda bir mutfak evleri.
Yarayı bile özenle korumayı.
İyi günde kötü günde elele tutuşmayı.
Yılda bir kez hatırlanmayı değil.
***
Neyse komik olmayalım.
Hediye almak için mağazalara koşalım. Sevgililer Günü elimize bakıyor.
Kalbimize değil.
