Yıl 1977.
İşçi bayramının en görkemli kutlandığı yıl.
Pentagon patentli derin güçler bir otelin tepesinden silahlarını meydandaki işçilere doğrulttu.
Yer Taksim'di.
Ölüler, yaralılar ve yaratılan korku.
İşçiler o gün bugündür bir daha belini doğrultamadı.
İhanetle sadakat arasında kaybolan işçiler, sonrasında kendi kaderlerini kendileri yazdılar.
İşçiler, kendileri için canlarını feda eden aslan gibi delikanlılara bile sahip çıkmadı.
İşçi işçiyi sattı.
Muhbirlik sanat oldu!
Hayat işçileri değiştirdi ama.
İşçiler hayatlarında hiçbir şeyi değiştiremedi.
Madenlerde yüzlerce işçi öldü.
Ölümden başka bir hediye vermeyen patronlarına sormadılar. "Pahalı şaraplar ikram ettiğiniz misafirlerinizi neden madenlerde ağırlamıyorsunuz?" diye.
Kömür karası bir kadere razı olmaktan kurtulamadılar.
Kaza süsü verilmiş cinayetlerde nice işçi can verdi de.
İşçilerin aileleri kendilerinden öldürenlerden hesap bile sormadılar.
Kan parası almayı seçtiler.
Piyasa vitrinlerine model olmayı!
1 Mayıs'ta olmasa.
İşçilerin var olduğu bile fark edilmeyecek.
İşçiler bugün bayramını kutlayacak.
Omuz omuza halaylar çekilecek.
Umutlar gündüz gözüyle yeşerecek belki.
Belki aralarına provokatörler girecek.
Bazı yerlerde bayram, bayram olmaktan çıkacak.
Bataryası boşalacak umutların.
Bugün de geçip gidecek rüzgar gibi.
Ve işçilerin paylarına, yeniden yaşamaya başlamak düşecek.
Çaresizlikler içinde.
Ama unutmasınlar ki.
Bu çaresizlikte onların da parmağı var!
Hakimlik
Geçen yıl evinden çıkıp, komşu evin bahçesindeki havuzda boğulan 3.5 yaşındaki Pamir'in anne ve babasının yargılanması bitti.
6.5 yılla yargılanan anne ve babaya hakimin söylediği sözler ilginç. "Yeteri kadar ceza çektiğinizi düşünüyorum ve ceza vermiyorum. Dava bitti."
Alışık olmadığımız bir duruş ama vicdani bir duruş.
Gördük ki...
Böylesine insancıl düşünen hakimlik bu topraklarda hala mevcut.
Bazen evladını kaybeden anne ve babanın çektiği acıyı hissedebilmektir hakimlik.
Mutluluk Takvimi
Dişini fırçalarken musluğu kapat. İş bitmeden ödeme yapma. Emniyet kemerini tak. Çocuğuna hayır demeyi öğren.Bana durup durup
Anadolu kokan
Hikayeler anlatmayın
Beni böyle her gece
Türkülerle ağlatmayın
Gurbette bir anam var
Kapanmayan yaram var
Bu şehirde kavgam var
Yarama tuz basmayın
Kurşuna dizilir
Tüm hayallerim
Hayat pazarında
Bir dilenciyim
Yaşıyor sanmayın
Yaşamıyorum
Büyük şehirlerin
Ölmüş genciyim
Hakkı YALÇIN
