Başbakan Davutoğlu, kaybolmaya yüz tutmuş bazı meslek sahiplerine ve esnafa faizsiz kredi verileceğini açıkladı.
Cam üfleme mesela.
Dünyanın en güzel sanatını teknolojiye yenik düşürdük.
Ciğersiz camların dünyasında paha biçilmez bir mesleği ayağa kaldırmak gerekmiyor mu?
Nefes nefese!
Ahşap oymacılığı.
Gözlerden düşen incileri bile tahtaya işleyenlerin mesleği.
En özel aleti iskarpela ve yürekten gelen ilham.
Dünyanın her yerinde elle işlenmiş mobilyaların hala değeri büyük.
Ucuz dünyanın içinde kaybolmaya yüz tutmuş güzellikleri, çoktan ustaların eline teslim etmek gerekirdi.
Çini işlemeciliği.
Toprağı pişirmekle geçen zamanları, evinde bir kap yemek pişirmekle değiş tokuş yapan ustalardan kaç kişi kaldı?
O renk uyumunu başka hangi işlemecilikte ve ustalıkta görebiliriz?
Yüksek basınçlı teknolojinin makinelerle bastırılmış kopyalarında mı?
Çin işi pespaye makine dokumacılığının yanında, ipek dokumacılık nasıl da paha biçilmez bir meslektir.
O ustaların körelmesine izin vermek nasıl da haksızlıktır.
Çocuklar için dallarına salıncak kurulu ağaçlarımız vardı bizim.
O dallar ki çocuklara hiç ihanet etmedi.
Ağaçları kuruttuk!
Tülbent torbalarda kurutulan nanelerin değerini bile unuttuk.
Bakkallarımızı kaybettikten sonradır.
AVM'lerin hayatımıza egemen olmasından ve teknolojinin bizleri makineleştirmesinden sonra.
El işine değil makinelere değer verişimiz!
Gerçek sanat her zaman yerini bulur.
Emanetler de sahibini bulmalı.
Teknolojiyle gözden düşürülen mesleklerin hayat bulmasına yönelik bu dönüşü gerçek sanatçılara dönüş olarak kabul etmeliyiz.
Yerimizde saydığımız günleri dev adımlarla almak adına!
Kimsenin kuşkusu olmasın ki!
Onlar faizsiz kredilerini faiziyle öderler!
Yeter ki biz onlara borcumuzu ödeyelim!
