Gözleri yangın yeriydi adamın, evin içi ayaz. "Buyurun" dedi. "Kimi arıyorsunuz?" "Beni evinize kabul eder misiniz?" dedim, şaşırdı.
Kırık bir ayna vardı kapının kenarında, üzerinde isimler yazılıydı.
Susmayan bir çocuk vardı köşede, beni görünce sustu.
Kapı açılınca girmiş kadar olduğum bir eve kabul edildim.
Adam bir fabrikada işçi, her akşam yenilmişliğini getiriyor eve.
Kadın evinde işçi, her akşam çaresizliğini koyuyor sofraya.
Üç çocuk var, aydınlığı seviyor hepsi de.
Ama mum ışığında yapıyorlar derslerini.
Kendi içlerindeki nefretle erken tanışmışlar.
"Hayat nasıl gidiyor?" dedim adama, adam güldü.
Kadının içi kan ağlıyordu, kadın da güldü.
Çözdükçe dolanıyordu, çaresizliğin yumağı. "Aramızda sır kalmasın" dedi adam. "Ben hayatın adını ölüm koydum."
Kadın da kendisine eşlik etti.
Eskiden türkü söylermiş kadın, kocası da dinlermiş.
Şimdi ikisi de bir et yığını sanki.
Kaderin omuzlarına yaslanıyorlar, başka umutları kalmadığında.
Kadının ön dişleri yok, kadının çiçekleri var, pencere kenarında.
Kocası işe gittikten sonra onlarla konuşuyor.
Tek haneli bir evde, çok haneli vergileri bekliyorlar. "Dur bakalım" dedi adam. "Bu hayat bizim daha neyimizi alacak?"
"Bir şey içer misiniz?" diye sordu kadın. "Teşekkür ederim" dedim, içmedim.
Bende yıllanmış hatırları kalacak kahvelerini içmiş gibi oldum.
Dipsiz kuyudan su çektim, "Çocukların okulu nasıl gidiyor?"dedim de, bir babanın en çaresiz haline rastladım.
Hangi baba çocuğunun karşısında gurur heykeli olmak istemez?
Hangi baba, çocuğunun dağlar gibi güvendiği biri olmayı reddeder?
Adam çöle düştü sorumla, adam ayazda göle düştü.
Hepsine hüzünlü gözlerle baktım, bir avuç umut, bir tutam gülüş bıraktım.
Paslı rayların treniydi onlar, sadece seçim mevsimlerinde hatırlanan.
Çaresizliğe tutsak, hayata kaçak!
Bana kapılarını açtılar ama hayatın bütün kapıları onlara kapalı.
Peki, onlara kapıyı kim açacak?
***
Kişiye özel demokrasi kursları hizmete açılmıştır. Vicdansızlık şarttır!
***
Güvensiz ülke
Ortalık telefon dinleme istasyonlarından geçilmiyorsa.
Böcek arama istasyonları da kurulur.
100 metrekarelik evde böcek aramanın maliyeti 2-4 bin lira arasındadır.
Kuşku kabarcıkları çoğaldıkça, işler de açılır.
Burada hayat böyledir.
Güvensiz bir ülkede, güvenlik şirketlerinin işleri tıkırında olur.
***
Bir anama
Bir de sana inandım
Anamdan başkası
Yalanmış yalan
Ömrümün yarısı
Harcandı gitti
Senin aşk dediğin
Eski bir yalan
Anam canım anam
Bağışla beni
Sözlerin aklımda
Çakıldı kaldı
Sırtı yere gelmez
Dediğin oğlun
Hayırsız bir aşktan
Yıkıldı kaldı
Hakkı YALÇIN
