Dün gece kaybetmenin eşiğinden dönüp kazandıysa.
Bu takımın, en kötü şartlarda bile kazanmasını gerektiren bir ruhu var demektir. Liderlik de bunu emrediyor zaten.
***
Çok perdeli bir oyundu.
Fenerbahçe'nin ilk çeyrekte maçı bitirmesi gerekirdi.
İlk yarının son dakikasına kadar, futbol adına Fenerbahçe ne isterse o oldu. Çok pasla yolu kısaltma ustalığı.
Pozisyon zenginliği.
Orta alandaki kontrol gücü.
4 net pozisyon var.
***
Lider bir takımın, rakip kale önündeki pozisyon hurdalığından "kral gibi" çıkması gerekirdi.
Ve gördük ki, disiplini inkar eden rakibin golünü davet eder.
Aynen öyle oldu ve Antalya golü geldi.
Bu meseleden Fenerbahçe adına çıkan sonuç. Forvetteki oyuncuların hatasında futbol sağırdır ama savunma hatasında bir tutam kıl bile ağırdır.
***
İkinci yarıda galibiyeti zihninde askıya alan bir Fenerbahçe takımı vardı sanki. Sow'un golünden önce attığım başlık, "Galibiyetten dönen yolcu."
Üstelik o golün öncesinde, Fenerbahçe kalesi önündeki daha not pozisyonu hesaba katarsak, Fenerbahçe'nin galibiyetinin değerini daha iyi anlarız.
***
Baroni'ye maç bitene kadar tahammül etmek gecenin en şaşırtıcı yanıydı. Caner kötü gecelerinden birindeydi.
Gecenin en özel isimleri Gökhan Gönül, Kuyt ve ilk yarıdaki Alper Potuk.
Yine de önemli bir galibiyet.
***
Dün geceki hataların bir kereye mahsus olmasını diliyoruz.
Puan cetvelini dengelemek için fırsat kollayan hakemlere ve sistemin ağalarına, bundan güzel bir ziyafet olamazdı çünkü.
