Kısır kalbimiz için perdedeki yazı hiç değişmedi. "Sen benim kim olduğumu biliyor musun?"
Sizi bilmiyorum ama benim bir notum var. "Biliyorum ya pezevenksin, ya çakal!"
Katillerin çakalların suç işleme özgürlüğü, fikir özgürlüğünün yanında paha biçilmez değer buluyorsa.
Eğriye eğri, doğruya doğru!
O ülkede yaşamak ölmüştür!
Hayat affeder kader affetmez.
Ama öyle bir ülkeyiz ki artık.
İnsanların kaderini bile eliyle yazan kudretli katillerimiz var.
Senarist arkadaşlara bir televizyon dizisi öneriyorum. "Morgta org çaldım."
Yetimin öksüzün hakkını çalan çakallara rezervasyon yapan bir morg çalışanının başından geçenler.
Şarkısı olsa ben yazardım.
Neyle suçlandığını bilmemek kadar.
Kimin tarafından suçlandığını bilmemek de suç artık.
Burada demokrasi var!
İşinize gelirse!
Hayvanları suya inerken avlayan insanların, "Su içerken yılan bile dokunmaz" sözcüğünü ne amaçla söylediğini şimdi daha iyi anlıyorsunuz değil mi?
Korkularını biriktiren insanlar için bankalar kumbara üretimine başlamalı.
Sloganı da belli. "Korkunun ecele faydası var!"
Gençlikte yeni trend... "Çok özgür görünüyorsun, keşke öyle olsan!"
Bu ülke gençlerini hiçbir zaman göze almadı.
Gözaltında tutmaktan fırsat bulup da...
Bu hayatta payıma düşenden fazlasını verdim. Eve dönüş müziği!
Ölüm beni bekliyor.
Yetişiyorum az kaldı!
