Ceyla Gölcüklü...
Uyanışı olmayan derin bir uykuya daldı.
Sosyetedeki resimlerinden tanıyoruz kadını.
Hiç dikkatimi çekmemişti ama 2 ay önce başlayan ölüm yolculuğundan sonra resimlerine baktım.
Anne oluşuna, 38 yaşında oluşuna.
Bir zamanlar İranlı bir işadamıyla evlenmiş de, 100 milyon dolar tazminat almış.
Sağlığın, paradan daha değerli olduğunu konuşuyor etrafımdaki insanlar.
Aslolan yaşamak diyorlar.
Sağlıklı ve mutlu yaşamak.
Paranın gücünün kadere yetmediğini fark ediyorlar.
Belki de o yüzden dikkat çekiyorlar bu kadersiz ölüme.
Ben ölen kadının küçük kızına takıldım.
14 yaşında annesiz kalan kızına.
Onun çaresizliğinin parayla asla ölçülmeyecek kadar derin oluşuna.
İçine akan yaşlarına.
Hayat bir rüyadır, uyandığınızda gerçekleri görürsünüz.
Buzdan saraylar erir.
Bir yol gibi biter her şey.
Ne paranın değeri vardır, ne eski resimlerin.
Hayata dair tek iz, bir film şeridi.
Uzun olmasa da mutlu bir yaşam.
Sonrasında çaresizliğe açılan kapılarda bizi bekleyen başka bir hayat vardır.
Ve ulaşılmaz bir derinlik.
Ölümü anlamak için bazen erkendir, bazen geç.
Bilmeliyiz ki...
Çok yakındır uzağımızda sandığımız gerçekler.
Hazır mıyız onu karşılamaya?
Yarın sabah bizlerin camını da tıklatmaya hazır olan kaderi...
* * *
MUTLULUK TAKVİMİ
8 Aralık 2010
Hapishaneye kitap gönder.
Korkunu yenecek kadar bilgi sahibi ol.
İlerde anacağın bir gün yaşa.
* * *
Yollarına bakıp da
İç çekip duruyorum
Isıtamaz elimi
Hiç kimse senden başka
Hayalimde yaşıyor
Gözümde tütüyorsun
Hala adın yazıyor
İnan toprakta taşta
Resimlerden yüzünü
Şarkılardan hüzünü
Kalbimdeki izini
Çıkarıp atamadım
Bu şehri terk etsem de
Kadere küfretsem de
Ne yapsam ne etsem de
Seni unutamadım
Hakkı YALÇIN
* * *
Çıplak bir yoksulu giydirdikten sonra hakir görürsen, onu yeniden soymuş olursun.
* * *
Televizyon utancı
Gazetelere bakıyorsunuz, kendi kanallarının yarışmalarını allayıp pulluyorlar.
Sorgulama yok, yanlışlara eleştiri yok.
Eleştirmen dediğin, oyunun parçası.
Ve toplumu ahmak yerine koymanın bütün yolları açık. Bu televizyonlara karşı bir şeyler yapılmalıydı, yapılmıyor. Bu televizyonların sularına kapılmamak için direnen bütün çocukları, sırayla onlara teslim ediyoruz. Bu utanç bizim, hepimizin!
* * *
Daha iyi yaşamak istiyorsan kötü düşüncelerini öldür.
