Çocukların arasına karışıp, ah ediyoruz büyüklere.
O yüzden sözcüklerimiz tutuşuyor, ellerimizi ovuşturup ısınıyoruz.
Doğalgaz fiyatları canımıza okuyor da...
Çocuklarımız, domuz gribine buzdan kılıçlarla meydan okuyor hala.
Bizler kış sokağı sakinleri.
Karda yol açmak yerine kullanıyoruz kelimelerimizi.
İlikle düğme buluştu.
Politikanın mimari yapısı, el etek öpen gazetecilerle, tarihi bir görüntüye kavuştu.
Her şeyi kitabına uydurmak da bir sanat.
Öğretmenlerin yalnızlığına göz atmayanlar, uyuşturucu müptelası kadınlara diz çöküyorlar .
Onlar isimlerini altın harflerle yazdırmış, popülerlik sanatına.
Bizler düş sokağı sakinleri.
Namuslu insanların yanında yürümekten, acayip keyif alıyoruz.
Uçan kuşlar gibi de yaşanıyor, böcekler gibi de.
Gönül kırıntılarımızı serpiyoruz yollara, gönül almak için gönlümüzü veriyoruz.
Dört yanımız yılan ıslıkları.
Yükselen değerin alçaklık olduğu sufle ediyorlar.
Ağacına meydan okuyan yapraklar gibiyiz.
Bizler kuş sokağı sakinleri.
Puştları hiç sevmiyoruz.
Çocukları seviyoruz, anaları, ülkemizi.
Hala mektuplar yazıyoruz, telefonda mesaj çekmek yerine.
Taş plaklardaki gazellere ağlıyoruz.
Siyah beyaz filmlerde buluyoruz masumiyeti.
Kaybolan vicdanlar için kayıp ilanları veriyoruz, geçmişin onurlu insanlarına ayıp olmasın diye.
Bizler aşk sokağı sakinleri.
Hala can veriyoruz, gerçek sevdalar için.
Bizde verecek can o kadar çok ki!
