Nursima ve Aysima 6 yıl önce üç erkek kardeşten sonra dünyaya gelen tek yumurta ikizi kardeşler. Henüz 2 yaşında aileleriyle birlikte doğum günlerinde geçirdikleri trafik kazası sonucu hayatları alt üst olmuş, hayatın en ağır sınavıyla; sağlıkla imtihan olan minikler... Kazadan sonra tüm aile hastanede aylarca yoğun bakımda hayatta kalmaya çalışırken doktorlar ikizlerin vücudunda bazı anormallik olduğunu halaları Nur Öner'e belirtiğinde öyküleri orada başladı.
BAYRAM ALIŞVERİŞİNDE SMA'LI OLDUKLARINI ÖĞRENDİM
İkizlerin hayatlarının değiştiği günün doğum günlerinde yanına gelmek üzere yola çıktıklarında geçirdikleri kaza sonucu değiştiğini söyleyen Nur Öner sözlerine şöyle devam etti: "İkizler bize geleceklerdi. Doğum günlerini kutlayacaktık. Sonra haber geldi. Bir tırın altında kalmışlar. Bize ilk hepsi öldü dendi. Arabada anne babaları ve üç abileri vardı. Sonra aylarca hastanede kaldılar. Hastanede doktorlar ikizlerin vücudunda bazı anormallikler olduğunu söyledi. Sebebini bulamadılar. Anne babaları hastanede kalırken ben test sonuçlarını doktor doktor götürüp gösteriyordum. Sonra telefon geldi, SMA dediler. Hiç unutmuyorum bayram alışverişi yapacaktım onlara. Olduğum mağazada çığlık çığlığa ağlamaya başladım. Tahmin ediyordum SMA diyeceklerini internetten araştırmıştım. Yine de konduramamıştım."
EN BÜYÜK HAYALİM CERRAHPAŞA'DA OKUMAKTI ŞİMDİ YEĞENLERİMİ ORAYA TEDAVİYE GÖTÜRÜYORUM
Nur Öner, doğunun incisi Van'da doğup büyüyen çok istemesine rağmen okula gidememiş kardelenlerden. Fedakâr hala SABAH'a konuştu. Öner, "Hayatım boyunca hiç okula gitmedim. Okuma yazmayı kendi kendime öğrendim. Geçtiğimiz yıl uzaktan eğitim ile ilkokuldan itibaren okumaya başladım. Kızlar uyuduğu zaman ben de ders çalışıyorum. Sabah onlardan önce uyanıyorum, gece onlardan sonra uyuyorum. Kalan vaktimde de kızlar için başlattığımız kampanyayla ilgileniyorum. Biz 9 kardeşiz. Ben bizim evin; okuldaki yeğenlerimin velisi, doktoru, hemşiresi, hizmetçisi, öğretmeni, aşçısı ben oldum. Kimse okumamı engellemedi ama benim evimizde çok sorumluluğum vardı bunlar yüzünden gidemedim okula. 23 yıllık hayatıma 100 yıllık yaşanmışlığı sığdırdım. Tüm yeğenlerimi ben okula kaydettirdim. Ama ben hiçbir zaman okullu olamadım. Cerrahpaşa'da tıp okuyup doktor olmaktı en büyük hayalim, şimdi yeğenlerimi orada her gün tedaviye götürüyorum. Bunlar benim çok canımı yakıyor" diye konuştu gözyaşları içinde.