Gelişigüzel nasıl yazılır? TDK’ya göre gelişigüzel kelimesi bitişik mi yoksa ayrı mı yazılır?

Günlük hayatta konuşmalarda ve yazılarda sıkça rastladığımız Gelişigüzel nasıl yazılır? Özellikle ikilemelerin yazılışlarından emin olmak isteyen vatandaşlar Türk Dil Kurumu sitesini ziyaret ediyor ve kelimelerin anlam, yazımlarına bakıyor. Peki TDK’ya göre Gelişigüzel kelimesi bitişik mi yoksa ayrı mı yazılır? Özellikle basılı yayımlarda geri dönüşü zor olduğu için gelişigüzel kelimesinin doğru kullanımı haberimizde yer alıyor.

Giriş Tarihi 17 Mayıs 2021, 18:08 Güncelleme 17 Mayıs 2021, 18:08
Gelişigüzel nasıl yazılır? TDK’ya göre gelişigüzel kelimesi bitişik mi yoksa ayrı mı yazılır?

İÇİNDEKİLER

Gelişigüzel nasıl yazılır? TDK'ya göre gelişigüzel kelimesi bitişik mi yoksa ayrı mı yazılır? Sorularının yanıtları arama motorları üzerinden sıklıkla sorgulanıyor. İki sözcüğün yan yana gelerek oluşturduğu yeni sözcüklerin anlamı ve nasıl yazıldığı merak ediliyor ve doğru şekilde içerikler içerisinde kullanılmasına dikkat ediliyor. Peki Türk Dil Kurumu'na göre gelişigüzel kelimesinin doğru yazımı nasıldır?

Gelişigüzel TDK'ya Göre Doğru Yazılışı

Türk Dil Kurumu bu kelimenin doğru yazılışı olarak 'gelişigüzel' şeklinde ifade etmektedir. Böylece tek başına ya da cümle içerisinde birleşik olarak doğru yazımı noktasında değerlendirebilirsiniz.

Gelişigüzel (doğru)
Gelişi güzel (yanlış)

Gelişigüzel Kelimesinin Cümle İçerisinde Örnekleri

Gelişigüzel kelimesini birleşik olarak cümle içerisinde kullanabilirsiniz.

''Tüm kıyafetleri odaya gelişigüzel atmış.''

''Topa gelişigüzel harika bir vuruş yaptı.''

Gelişigüzel anlamı

Gelişigüzel kelimesinin anlamı 'baştan savma, üstünkörü yapılan bir iş ya da durum veya rastgele' biçiminde tabir edilmektedir. Bu anlamı ile beraber birleşik olarak gelişigüzel kelimesinin doğru yazılışı üzerinden kullanabilirsiniz.

İkilemelerin Yazılışı

İkilemeler ayrı yazılır: adım adım, ağır ağır, akın akın, allak bullak, aval aval (bakmak), çeşit çeşit, derin derin, gide gide, güzel güzel, karış karış, kös kös (dinlemek), kucak kucak, şıpır şıpır, tak tak (vurmak), takım takım, tıkır tıkır, yavaş yavaş, kırk elli (yıl), üç beş (kişi), yüz yüz elli (yıllık) vb.

bata çıka, çoluk çocuk, düşe kalka, eciş bücüş, eğri büğrü, enine boyuna, eski püskü, ev bark, konu komşu, pılı pırtı, salkım saçak, sere serpe, soy sop, süklüm püklüm, yana yakıla, yarım yamalak vb.

m ile yapılmış ikilemeler de ayrı yazılır: at mat, çocuk mocuk, dolap molap, kapı mapı, kitap mitap vb.

İsim durum ekleri ve iyelik ekiyle yapılan ikilemeler de ayrı yazılır: baş başa, diz dize, el ele, göz göze, iç içe, omuz omuza, yan yana; baştan başa, daldan dala, elden ele, günden güne, içten içe, yıldan yıla; başa baş, bire bir (ölçü), dişe diş, göze göz, teke tek; ardı ardına, boşu boşuna, günü gününe, peşi peşine, ucu ucuna vb.