Elele nasıl yazılır? TDK sözlüğüne göre elele bitişik mi ayrı mı yazılır? Sorularının yanıtları arama motorları üzerinden sıklıkla sorgulanıyor. Kelimelerin doğru yazılışı ile ilgili Türk Dil Kurumu sıklıkla ziyaret ediliyor. Bilgi kirliliğinin yanı sıra hatalı kullanılan kelimeler özellikle basılı yayınlarda sıkıntı yaşanmasın sebep oluyor. En sık kullanılan ikilemelerden biri olan elele kelimesinin doğru yazılışını haberimizden öğrenebilirsiniz.
El Ele TDK'ya Göre Doğru Yazılışı
Bu kelimenin TDK'ya göre doğru yazılışı 'el ele' biçiminde geçmektedir. Yani ayrı şekilde ele alınır ve cümle içerisinde ya da tek başına kullanılır.
El ele (doğru)
Elele (yanlış)
El Ele Kelimesinin Cümle İçerisinde Örnekleri
El ele kelimesinin doğru yazımı üzerinden farklı cümleler ile örneklendirmek gerekirse;
''Bu işin üstesinden el ele vererek kurtulabiliriz.''
''Dün sizi el ele görmüşler.''
El Ele Nedir?
El ele kelimesi 2 farklı anlam üzerinden gündelik yaşamda kullanılmaktadır.
- Birbirinin elini tutmuş şekilde,
- Birbirlerine yardım eden ve iş birliği yapan,
Bu anlamları üzerinden ayrı olarak doğru yazımı ile beraber el ele kelimesini kullanabilirsiniz.
İKİLEMELERİN YAZILIŞI
İkilemeler ayrı yazılır: adım adım, ağır ağır, akın akın, allak bullak, aval aval (bakmak), çeşit çeşit, derin derin, gide gide, güzel güzel, karış karış, kös kös (dinlemek), kucak kucak, şıpır şıpır, tak tak (vurmak), takım takım, tıkır tıkır, yavaş yavaş, kırk elli (yıl), üç beş (kişi), yüz yüz elli (yıllık) vb.
bata çıka, çoluk çocuk, düşe kalka, eciş bücüş, eğri büğrü, enine boyuna, eski püskü, ev bark, konu komşu, pılı pırtı, salkım saçak, sere serpe, soy sop, süklüm püklüm, yana yakıla, yarım yamalak vb.
m ile yapılmış ikilemeler de ayrı yazılır: at mat, çocuk mocuk, dolap molap, kapı mapı, kitap mitap vb.
İsim durum ekleri ve iyelik ekiyle yapılan ikilemeler de ayrı yazılır: baş başa, diz dize, el ele, göz göze, iç içe, omuz omuza, yan yana; baştan başa, daldan dala, elden ele, günden güne, içten içe, yıldan yıla; başa baş, bire bir (ölçü), dişe diş, göze göz, teke tek; ardı ardına, boşu boşuna, günü gününe, peşi peşine, ucu ucuna vb.
