Salavat, Müslümanların Hz. Muhammed'i anmak amacıyla kullandıkları " Allahümme salli ala seyyidina Muhamed" şeklinde dile getirilen bir selam ifadesidir. Müslüman alemi için büyük önemi bulunan salavat getirmenin önemine ilişkin bilgileri haberimizde derledik. Özellikle Peygamber Efendimiz (s.a.s) doğru salavatı nasıl getirdiğine ilişkin ayrıntıları da haberimizin içeriğinde bulabilirsiniz.
SALÂTU SELAM NEDİR? HZ. PEYGAMBER'E (S.A.S.) NASIL VE HANGİ LAFIZLARLA SALÂT-U SELAM GETİRİLİR?
Salât ve selam kelimelerinden oluşan "salât-u selam" terkibi, Hz. Peygamber için okunan ve Allah'ın rahmet ve selamının onun üzerine olması dileğini ifade eden dualara denir. Salavât, salât kelimesinin çoğuludur. Kur'an'da, "Allah ve melekleri şüphesiz Peygambere salât ediyorlar. (O hâlde) ey iman etmiş olanlar, siz de ona salât edin ve tam bir teslimiyetle selam verin." (Ahzab, 33/56) buyurulmaktadır.
Hz. Peygambere (s.a.s.) Allah Teala'nın salât etmesi, rahmet etmesi; meleklerin salât etmesi, şanının yüceltilmesini dilemeleri; müminlerin salât etmesi ise, dua etmeleri anlamını ifade eder.
Kur'an-ı Kerim'in, Hz. Peygambere (s.a.s.) salât-u selam getirmeyi emreden bu âyetine binaen, geçmiş dönemlerde tanzim edilmiş pek çok salâtu selam örnekleri vardır. Hz. Peygambere (s.a.s.) en kısa şekilde, "Allahümme salli alâ Muhammed" veya "Sallallahü aleyhi ve sellem" ya da "Allahümme salli alâ Seyyidinâ Muhammedin ve alâ âlihî ve sahbihî ve bârik ve sellim" diye salât-u selam getirilir.
Bu hususta birçok hadis de rivayet olunmuştur. Nitekim İbn Ebî Leyla şöyle demiştir: "Ka'b b. Ucra ile bir defasında karşılaştım, bana şöyle dedi: Sana Hz. Peygamberden işittiğim bir hediye vereyim mi? Hz. Peygamber bizim yanımıza geldi. Biz ona 'Ya Resûlallah! Bizler sana nasıl selam okuyacağımızı öğrendik. Fakat sana nasıl salât okuyacağız?' diye sorduk. Resûlullah (s.a.s.) bize şöyle buyurdu:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ ، وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ
اللَّهُمَّ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ ، وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ
(Allah'ım! Muhammed'e ve Muhammed'in ailesine, İbrahim ve onun ailesi üzerine salât ettiğin gibi salât et! Şüphe yok ki, sen çokça hamdedilen ve şanı yüce olansın. Allah'ım! Muhammed'e ve Muhammed'in ailesine, İbrahim ve ailesine bereket ihsan ettiğin gibi bereket ihsan eyle! Şüphesiz ki, sen çokça hamdedilen ve şanı yüce olansın.) (Buhârî, Enbiya,10; Da'avat, 31, 32; Müslim, Salat, 65, 66, 69)
Salât-ü selam getirmek için belirli bir vakit ve sayı yoktur. Kişi dilediği zaman ve istediği miktarda salât-ü selam getirebilir. Salât-ü selam için besmele çekme zorunluluğu da yoktur.
SALAVAT NERELERDE OKUNUR?
Salavat okunan yerler ile alakalı olarak İbni Âbidin hazretleri, salevat getirmenin müstehab olduğu yerlerden bazılarını şöyle bildirmiştir:
- Sabah- akşam,
- Cuma günü ve gecesi,
- Ezan okunuşu esnasında,
- Peygamberimizin kabrinin ziyareti esnasında,
- Safa ile Merve'de,
- İkamet edilirken,
- Telbiyenin bitirilmesinden sonra,
-Okunan duanın başında, ortasında ve sonunda,
- Abdest alma esnasında,
- Bir yere toplanırken ve toplanılan yerden dağılırken,
- Abdest alınmasından sonra,
- Vaaz verilirken,
- Bir şey unutulduğu zaman,
- Kulak çınlaması esnasında,
- Hadis okumaya başlama anında,
- Hadis okumayı bitirdikten sonra,
- Dînî soru sorma esnasında,
- Kitap yazma anında,
- Fetva yazma anında,
- Hocanın derse başlaması esnasında,
- Bir öğrenci derse girince,
- Kız istemeye gidildiğinde,
- Evlenirken ve evlendirirken,
- Önemli işlerin başındayken,
- Zikre başlama esnasında,
- Cenaze namazı esnasında ve namazda teşehhüdden sonra salevat okunması sünnettir.
- Bir gülü koklarken, (Bunun nedeni Peygamber efendimizin bir gül gibi kokmasıdır. )
- Pilav yeme esnasında,
- Müsafeha ederken,
- Mescide giriş ve çıkışlarda
- Hz. Muhammed'in "sallallahü aleyhi ve sellem" ismini işitenin, ömründe en az bir defa salavat getirmesi farz dır. Peygamber efendimizin ismini bir yerden okuyunca, söyleyince, yazınca, duyunca ilkinde söylemek vacib, tekrarında söylemek ise müstehabdır. (Redd-ül-muhtar)
