Muhtar Çevik iki evin sorumluluklarını yüklendiklerini anlattı. Bir evde 13 kişinin kaldığını dile getiren Çevik, bir evde de 115 kişinin kaldığını söyledi. 4 gözlü odaya yerleşen 115 kişinin durumu, sınırda yaşanan dramı göstermeye yetiyor. Evde oturacak yer kalmıyor. Evdeki kalabalıktan avlu ve sokak da nasibini alıyor. Avlu Suriyeli çocuklar, sokaklar ise Suriyelilerle dolup taşıyor.
Basamak basamak merdivenlere dizilen akraba mültecilerin tek temennisi; bir an önce savaşın son bulması. Aynı evde kalan 12 aileye reislik yapan Ahmed yaşadıklarını anlattı. Çatışmanın başladığı gün sınıra yöneldiğini dile getiren Ahmed, Türk askerinin sıkıntı çıkarmadığını, hatta kendilerine çok yardım ettiklerini ifade etti. Ahmed, "Orada ne kadar kötü de olsa kendi evimizdeydik. Burada çok dar bir mekandayız, mecburuz. Biz sınıra yöneldik askerler bize müsaade etti, bizi araçları ile buraya getirdi. Buradaki vatandaşlar da bize yardımcı oluyor. İnşallah biran önce bu savaşa su dökülür, biz de topraklarımıza döneriz. Gençlerimiz orada kaldı evleri korumak için. İstikrarın sağlanması durumunda geri döneceğiz." dedi.
Evin avlusunda oturup sınır ötesinden haber bekleyen Hanım adlı bayan ise şunları söyledi: " Biz 110 kişi buradayız. Devletten kaçtık, hükümet bizi vurdu, biz de Türkiye'ye geldik. Allah azı olsun bize sahip çıktılar."
Kapılarını Suriyelilere açan Şeyhmus Kırmızı, çatışmanın çıktığı ilk gün, 30 kişiyi ağırladığını, ardından çadırkente yönlendirdiklerini belirtti. Kırmızı, daha sonra gelen bir gurubu da ağırladıklarını aktardı.
Evin kızı Hatice Kırmızı ise şunları kaydetti "Perşembe günü 45- 50 misafirimiz geldi. Yer dar olduğu için yemeklerini yedikten sonra Viranşehir'deki akrabalara gitti. Sonra bu akrabalar geldi onların da yarısını Viranşehir'deki akrabalara gönderdik. Bunlar da burada kaldı."
