Her yıl ormanlarda davulga meyvesi toplayarak sattığını ifade eden Mehmet Yılmaz, "Bu meyve denizi gören ormanlarda yetişiyor. Kendi kendine yetişiyor. Tamamen organiktir.
Ekim ayında toplanmaya başlanır. Ocak ayına kadar toplanabilir. Çok faydalı bir meyvedir. Bir kişi çok olan bölgeye giderse günde 100 kilo toplayabilir. Bu meyvenin kilosunu pazarda 18 liradan satıyoruz" dedi.
Kocayemiş (dağ çileği) bileşimi ve insan sağlığına etkisi
Ülkemizde meyvesi Kocayemiş veya Dağ çileği olarak bilinen Arbutus unedo, fundagiller (Ericaceae) familyasından Akdeniz bölgesinde yetişen, yaprak dökmeyen küçük çalıdır ve meyveleri sonbaharda doğadan toplanmaktadır. Kocayemişin taze meyve olarak tüketimi çok yaygın değildir ancak yerel tarım toplumlarında alkollü içecek, reçel veya jole üretimi için kullanıldığından büyük öneme sahiptir. Yapılan çalışmalarda kocayemiş meyve ve yapraklarının özellikle C vitamini ve antioksidanlarca zengin olduğu kanıtlanmıştır. Bu nedenle başta kanser ve kardiyovasiküler hastalıklar olmak üzere birçok hastalığa karşı koruyucu etki gösterebilmektedir.
Genellikle çilek ağacı olarak bilinen Arbutus unedo L., fundagiller (Ericaceae) familyasından Akdeniz bölgesinde yetişen, yaprak dökmeyen küçük çalıdır. Akdeniz bölgesinin dışında Kuzey Afrika gibi yazların sıcak ve kışların yağışlı olduğu bölgelerde de yetişmektedir. Arbutus unedo ağacının meyvesi, Türkiye'de halk arasında Kocayemiş veya Dağ çileği olarak adlandırılmaktadır.
(Çelikel ve ark. 2008; Barros ve ark. 2010). Ülkemiz koşullarında genellikle Kasım – Mart aylarında çiçeklenmekte ve meyvelerini 12 ay gibi uzunca bir dönemde olgunlaştırabildiği için, yine sonbahar dönemde meyveleri doğadan toplanabilmektedir (Anon a, 2014). Meyveleri doğadan genellikle orman köylüleri tarafından toplanarak, sınırlı miktarlarda yöresel pazarlarda tüketicilere sunulmaktadır (Şeker ve ark. 2004). Bu meyve ortalama 2-3 cm çapında, küresel ve koyu kırmızı renktedir.
Kocayemiş çok nadiren taze meyve olarak tüketilmektedir ancak yerel tarım toplumlarında alkollü içecek, reçel, jole veya marmelat üretimi için kullanıldığından büyük öneme sahiptir. Ayrıca bu ağacın yaprak, meyve ve köklerinin geleneksel tıpta kullanıldığı bilinmektedir. Meyvelerin antiseptik, diüretik ve laksatif etkisi olduğu kabul edilmekte, yapraklar ise damar büzücü, diüretik, üriner antiseptik, antidiyareik ve depüratif olarak kullanılmaktadır. Son dönemlerde ise özellikle yaprakların hipertansiyon, diyabet ve inflamatuar hastalıkların tedavisinde kullanılabileceğine yönelik araştırmalar sürmektedir
