İstanbul 4. Ağır Ceza Mahkemesi'ndeki duruşmaya sanıklar katılmazken avukatları hazır bulundu. Cumhuriyet Savcısı Kadir Nazmi Yelkenci'nin esas hakkındaki mütalaasına diyecekleri sorulan Yahya Murat Demirel'in avukatı Dilek Helvacı, mütalaaya katılmadıklarını belirtti. Helvacı, "Mütalaa bozma sonrası yapılan işlemler göz önüne alınmadan düzenlenmiştir. Ayrıca sanıkların eylemleri hukuki ve fiili bağlantıları gösterilmeden ve açıklanmadan cezalandırılmaları istenmiştir. Müvekkilim hakkındaki davanın zaman aşımı gerekçesiyle düşürülmesine aksi halde zimmet suçundan beraat kararı verilmesini talep ediyorum.' dedi.
Mahkeme duruşmaya verdiği aranın ardından kararı açıkladı. Demirel, Hüsnü Barbaros Olcay ve Gökalp Baştür, zimmet suçunu işledikleri, dosya kapsamı ve delil durumuna göre sabit olduğu gerekçesiyle 12 yıl 6'şar ay hapis cezasına çarptırıldı. Mahkeme, sanıklar Şaban Ayhan Tatlıgil ve Emine Mehtap Ceylan'a ise 9 yıl 4 ay 15'er gün hapis cezası verdi.
İddianamede, Halk Bankası'ndan, Yahya Murat Demirel'in bazı şirketlerine talep ettiğinden daha yüksek krediler çıkarıldığı, o dönem bankanın yöneticilerinden olan Hüsnü Barbaros Olcay'ın kredilerin verilmesi konusunda etkili olduğu ve Olcay'ın daha sonra Demirel'in şirketinde çalışmaya başladığı anlatılıyor. Demirel'in şirketlerine sağlanan kredilerin bir kısmının geri döndüğü belirtilen iddianamede, geri dönüşlere rağmen bankanın 159 milyon dolar zarara uğradığı belirtiliyor. İstanbul 4. Ağır Ceza Mahkemesi, 28 Kasım 2001 tarihindeki karar duruşmasında, "Halk Bankası'nı dolandırmak gibi bir kasıtlarının bulunmadığı" gerekçesiyle 8 sanığın unsurları oluşmayan suçtan beraatına karar vermişti. Yargıtay 6. Ceza Dairesi, bu kararı "eksik soruşturma" nedeniyle bozmuştu. Yeniden yapılan yargılamada mahkeme tüm sanıkların tekrar beraatine karar vermişti. Bu kararı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesi, yerel mahkemenin beraat kararını Hüsnü Barbaros Olcay, Gökalp Baştürk, Şaban Ayhan Tatlıgil, Emine Mehtap Ceylan ve Yahya Murat Demirel yönünden bozarak, sanıkların "dolandırıcılık" suçundan mahkum edilmeleri gerektiğini belirtmişti. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı ise bu karara, sanıklar hakkında 4389 sayılı Bankalar Kanunu'ndaki "zimmet" hükümlerinin uygulanması gerektiği görüşüyle itiraz etmişti. Bunun üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay Ceza Genel Kurulu, sanıkların Bankalar Kanunu'nun 22. maddesindeki "zimmet" suçundan yargılanmaları gerektiğine karar vermişti.
