Merkez valisi olarak görev yapmış bir kişi, ''29 Ocak 1982 tarihinde Bakanlar Kurulu Kararı ile resen emekliye sevk edilmesine ilişkin işlemin iptali ve yeniden merkez valisi olarak atandığı tarihe kadar emekli statüsünde geçirdiği 8 yıl 3 ay 22 günlük sürenin fiili hizmetine eklenerek emeklilik yönünden değerlendirilmesi ve emekli maaşı ile merkez valisi maaşı arasındaki maaş ve özlük hakları farkının bugünkü değeri üzerinden ödenmesi istemiyle'' idareye başvurmuştu.
Başvurunun reddedilmesi üzerine bu kişi, ret işleminin iptali istemiyle Danıştayda dava açmış ve Emekli Sandığı Kanununda değişiklik öngören hükmün iptali için de Danıştayın, Anayasa Mahkemesine başvuruda bulunmasını talep etmişti.
Davaya bakan Danıştay 11. Dairesi, Anayasa'ya aykırılık iddiasını ''ciddi'' bularak, 12 Eylül 1980'den sonra kamu kurum ve kuruluşlarından resen emekliliğe olanak tanıyan Emekli Sandığı Kanunu'nda değişiklik öngören hükmünün iptali istemiyle oybirliğiyle Anayasa Mahkemesine başvurma kararı almıştı. Daire başvurusunda, ''Kamu yararı ve hizmet gerekleri bakımından herhangi bir haklı nedene dayanmaksızın ilgilileri resen emekliye sevk etme konusunda yetki veren ve davacının da resen emekliye sevk edilmesine dayanak oluşturan, 2559 sayılı 5434 sayılı Emekli Sandığı Kanunu'nun 13. Maddesi ile 15. Maddesinin (h) Fıkrasının Değiştirilmesine ve 39. Maddesine (i) Fıkrası ve Bu Kanuna Geçici ve Ek Geçici Maddeler Eklenmesine Dair Kanunun 4. Maddesi ile 5434 sayılı Kanuna Eklenen Ek Geçici 16. Maddenin Anayasa'nın 2, 7, 12, 13, 49. ve 128 maddelerine aykırı olduğu anlaşılmaktadır'' değerlendirmesinde bulunmuştu.
