Trabzon'da gerek Ersun Yanal gerekse oyuncular kendileri için çok önemli olan bu maça iyi hazırlanmamışlar. Önce teknik direktörden başlayalım. Sivasspor gibi mücadele gücü yüksek ve takım savunması çok iyi olan bir rakibe karşı Yattara-Gökhan Ünal-Alanzinho ve Colman gibi oyunun savunma tarafında hiç olmayan futbolcularla başlamak bir bakıma harakiri yapmak değil mi?
İlk yarıda Sivasspor'un attığı iki gol de bu söylediklerimizi doğrular nitelikteydi. Aslında Trabzonsporlu futbolcuların da gerek mental, gerekse fiziksel anlamda bu maça iyi hazırlandıklarını söylemek çok zor. Egemen ve Song maç boyunca yokları oynadılar. Serkan Balcı oyundan çıkana kadar zaten sahada yokları oynadı. Yenilen üçüncü golde de hatası büyüktü.
Orta saha için bu maçta söylenecek hiçbir sözümüz yok. Colman aldığı bütün toplarda dribling yapma hevesinden vazgeçmedi. Ve bu topların çoğunu da kaybetti. Selçuk ise ne savunmaya yardımcı oldu, ne de ofansif anlamda katkı yapabildi. Yattara rakibin sertliği karşısında etkisiz kaldı. Alanzinho için ise fazla söze gerek yok! 35. dakikada oyundan alınışı zaten herşeyi gösteriyor.
İkinci yarıda yapılan değişikliklerin de takım kimliğinden uzak Trabzonspor'a bir şey getirmesi olanaksızdı.
Gelelim Sivasspor'a. Böylesi yürekli bir futbolcu topluluğunu kutlamak gerekir. Takım birlikteliğinin ne kadar önemli olduğunu bu maçta da gösterdiler. Saha içi yardımlaşmaları mücadele güçleri üst düzeyde bir takım. 3-0 önde olmasına rağmen oyuna giren Kamanan, Tayfun'u kendi korner çizgisine kadar kovaladı.
5 maç kala Sivasspor'un aldığı 3 puanla şampiyonluk yarışında öne geçtiğini söylersek, yanlış konuşmuş olmayız.
Takvim.com.tr
