Kur'an-ı Kerim'de birçok yerde namazla birlikte emredilen bir ibadet olan zekât, "varlıklı insanların malında, ihtiyaç sahiplerinin bir hakkı" olarak değerlendirilmiştir. (Mearic 24-25) Zekât, borcundan ve temel ihtiyaçlarından fazla olarak, kazanç sağlayacak mülke sahip olan her akıllı ve hür Müslüman'ın yerine getirmekle yükümlü olduğu bir ibadettir. Başka bir ifadeyle zekât, varlıklı Müslümanların, ihtiyaç fazlası mal veya paralarının kırkta birini fakirlere verme yükümlülüğüdür. Tevbe Suresi'nin 60. ayetine göre zekât verilecek kişiler şunlardır: Yoksullar, hiçbir şeyi bulunmayanlar, zekât toplamakla görevli memurlar, kalpleri İslam'a ısındırılacak olanlar, köleler, tutsaklar, borçlular, Allah yolunda savaşanlar ve yolda kalmış kişiler.