İşte Taha Dağlı'nın bugünkü yazısındaki o bölüm:
Irak'ın kuzeyinde yasa dışı referandum olurken düne kadar hakaret ettikleri Barzani'yi alkışladılar.
Kerkük operasyonu yapılınca da "Barzani gitti, İran geldi, sanki daha mı iyi oldu" diye ahkam kestiler.
Türkiye-İran ilişkileri 2010'da zirvedeyken bunlar en büyük İran düşmanıydı.
Sonra Suriye iç savaşı çıktı, üstüne Ruhani geldi, Türkiye-İran bazı konularda ihtilafa düşünce, bunlar bir anda acem uşağı kesildi.
İran meselesine o kadar FETÖ'cü bir derinlikle girdiler ki Halkbank mevzuunda da Obama-İran safında yer aldılar.
Şimdi Türkiye'nin Suriye ve Irak'ta İran'la bir takım işbirlikleri söz konusu diye 180 derece dönüp Barzani takıntısıyla "Irak, İran'a kaldı, eyvah" diyorlar.
Irak, 2003'teki ABD işgaliyle İran'ın kontrolüne girmişti zaten.
Son Kerkük operasyonu da Barzani'nin elinden alınan topraklar falan değildir.
Zaten Irak'a bağlı olan bir yerdir.
Irak askeri 2014 Haziran'ın da Musul'dan çekildiği gibi Kerkük'ten de çekilince Kerkük, peşmergeye kalmıştı.
Ve Kerkük'te Barzani'den çok Talabani'nin hükmü vardı, dolayısıyla İran zaten 2014-2017 arası da Kerkük'te etkindi.
Dün Irak, Başika konusunda Türkiye'ye posta koymaya kalkınca Türkiye cevabını vermişti.
Barzani'yle düne kadar da aramız iyiydi.
Ama bugün Barzani yanlış yaptı, İbadi bizim istikametimizde.
Türkiye devleti ne İrancıdır ne Irakcı ne de Barzanici.
Türkiye bir devlettir, hele ki sınırımızda, hele ki ulusal güvenlik konularında, duygusal davranmamayı politika haline getirmiştir.
Ama bir İrancı bir tam tersi takılıp, kendilerine gazeteci diyenler var ya, eğer gazeteciyseniz sırf Cumhurbaşkanı Erdoğan düşmanlığından, 'o nerede duruyorsa karşısına geçeyim' ilkesiyle hareket ediyorsanız, baltayı daha çok taşa vurup, Barzani gibi açıkta kalırsınız.
