AKŞAM karanlığının çökmeye başladığı saatlerde, oturduğum parkta bir yabancı gözlerini yere dikmiş bir şeyler arıyordu sanki.
Bir süre izledikten sonra merak edip sordum; "bir şeyinizi mi kaybettiniz?
"İçimdeki çocuk misketlerini kaybetti onu arıyorum" diye karşılık verdi.
O ilginç insanlardan birinin yine karşıma çıktığını düşündüm.
"Hayaller bile saldırı altındayken o misketleri zor bulursunuz" deyince güldü.
"Peki," dedi, "kontrolümü kaybedersem nerede bulacağımı biliyor musun?" "Biliyorum" dedim, "çizgisiz kağıtlara elle yazılmış mektupların içinde!"
***
Adamla sohbeti derinleştirdik. 7 yaşındaki oğlunu bir trafik kazasında kaybettikten sonra, karısıyla arasındaki ipler de kopmuş şu sıralar tek başına yaşıyor. "Eve giren acı çıkmaz" dedi, "hele evlat acısı!" Üniversite mezunu emekli biri.
Oğlunun katilinin aldığı "cezaya" isyan ettiği için teselliyi böyle gezintilerde arıyor.
"Birilerinin pahalı ciplerinin tekerleklerinde kan izleri de var, ruhsatsız silahlarının kabzalarında parmak izleri de. Ama her haltı yiyecek yüzleri de var!" derken isyan bayrağını açtı. Ben de yanında yürüdüm.
"Adalet herkese eşit uzaklıkta değilse, bizlerin hak arama çalışmalarının da hiçbir anlamı yoktur."
***
Ne iş yaptığımı sordu söyledim.
"Gazetecileri sevmem" dedi, "canın sağ olsun" diye karşılık verdim. Niye sevmediğini sormaya gerek bile duymadım.
"Herkes kendi korkularının arkasına saklanırken hiçbir mesleğe saygım kalmadı" diye parantez açtı ama itfaiyecileri tırnak içine aldı.
"Kendilerini ateşin içine atan itfaiyeciler senede bir gün bile anılmaz da kara parayla beslenen etiketli adamlar sistemin gözbebeği olur!" Para babasıyla ciğeri yanmış baba arasındaki görüş farkı da böyle olur!
***
Daha önce de bu tarz insanlarla sohbetim olduğu için, böyle insanların sosyal adaletin yanında yürümesine, haksızlığa karşı dikilmesine hiç şaşırmadım.
Onun derinliğini ölçmek için, "içinizdeki çocuğun misketleri burada kaybettiğini nereden biliyorsunuz?" diye bir soru yönelttim.
Gülümsedi. "Bizim çocukluğumuzda bütün sokaklar çocuklarındı. Sokakları çocukların elinden aldılar ama hayallerimizi alamadılar. Şimdiki çocuklar disketi bilir misketi bilmez. İçimdeki çocuğu da kaybedersem çocuğumun mezarının yanı beni bekliyor" dedi.
Sonra en anlamlı cümleyi kurup gitti.
"Beni buraya içimdeki çocuk getirdi."
***
Dost sandığımız insanlar bile bizi can kulağıyla dinlemiyorken ve sadece çıkarlarına göz kırpıyorken, böyle bir insanla sohbet etmenin keyfini çıkardım.
Kalp çizgisi kesişenler mutlaka bir yerde buluşuyor. Yoksa misket bahane!
MUTLULUK TAKVİMİ
İstediğini değil gerekeni al.
Yalana yemin katma.
Vicdanını sorgula.
Yattığın yeri topla.
Zenginlerden birine
Gelin gitti bir gece
Gözlerinin ömrü de
Bende bitti o gece
O benim hayatımın
Son kader arkadaşı
Hüzün meleklerinden
Kalbi kırık hediye
Hala bütün dualarım
Yüreği duysun diye
Bensiz akşamlarında
Güzel uyusun diye
Hakkı YALÇIN
Bir ülkede kadınlar erkeklerden yürekliyse orada erkekçe tanımlamalara gerek yoktur
Asıl mesele!
İnsanların cinsel tercihine
saldırmakla ahlak bekçiliği yapılmaz.
Milli formaya bu kadar sadakat
gösteriliyorsa, maçtan sonra bütün
futbolcuları rakip takımın üzerine
salıp, ülkemizi dünyada rezil edenlere
bakılsın. Milli takımdan mahkeme
kararıyla tazminat alanlar sorgulansın.
Ayrıca çocuklara ve kadınlara en
çok tecavüz edilen ülkelerden biriyiz,
uyuşturucu almış başını gidiyor.
Mesele memleketse onlara bakılsın!
