Bunu skora bakıp söylemiyorum. Galatasaray kazanabilirdi. Ancak değişen kadronun verimliliği, uyumu, yardımlaşması arkadaşlık ilişkileri çok zayıf. Astanalı oyuncular kısıtlı kalitelerine rağmen Galatasaray'ı yerle bir ettiler. Hamza Hoca ve futbolcular kötü oyuna asla zemini gösteremezler. Galatasaray ile Asana arasında en büyük fark Kazaklar'ın "Biz" diye düşünmesiydi. Galatasaraylı oyuncular "Acemi" hatalar yaptı. Galatasaraylı oyuncular "Biz" kavramını kaybettikleri gibi yeni gelenlerde sadece oynamak için oynuyor. Galatasaray'da "Biz" duygusunun eksildiğinin en güzel örneği Hakan Balta'nın kendi kalesine attığı golden sonra hiçbir takım arkadaşının teselliye gelmemesidir.
SNEIJDER'E ÇOK YAZIK
Hamza hoca fiziksel çöküntü yaşayan ve yorulan oyuncuları göremediği gibi oyuna müdahale de etmiyor. Podolski iyi oynamıyordu ama
Astana ve seyici üzerinde ciddi baskıydı. Podolski çıkıyor marifetmiş gibi dünya yıldızı (!) Rodriguez giriyor. Semih-Balta ikilisi baskıdan dolayı top kullanamıyor, pas hatası yapıyor Chedjou kulübede oturuyor. Yasin dili dışarı çıkmış koşuyor final anında ne yapacağına şuur koyamıyor. Sneijder'e yazık oluyor.
Çünkü Galatasaray'da oyun zekası ve pas yüzdesi yüksek oyuncunun azlığından Sneijder çıldıracak konuma geliyor. Semih'in ayağındaki topu kornere vurmaması Galatasaray'a gol oldu. Baskı anında en sakin kalması gereken Muslera yaşadığı panikle çok şaşırttı.
MAÇIN EN iYiSi SNEIJDER
Takımın yine ayakta kalan tek ismi oldu.
MAÇIN EN KÖTÜSÜ SEMİH
G.Saray'ın en kötü oyuncularının başındaydı.
