Çocukluğumda, içi kocaman etlerle dolu, ateş üzerindeki tencereleri özlerdim.
Şimdi çocukların gözlerinden yarınlara açılan pencereleri özlüyorum.


Çocukluğumda, at üzerinde "Kızılcıklar oldu mu" türküsünü söylemeyi özlerdim.
Şimdi politikacıları ayaklarımın altına alıp, "Eşkıya dünyaya hükümdar olmaz" türküsünü söylemeyi özlüyorum.


Çocukluğumda siyah beyaz fotoğrafların içinde saklanmayı özlerdim.
Şimdi politikanın duvarlara asılan renkli afişlerine, yumurta atmayı özlüyorum.


Çocukluğumda Ali Baba ve 40 haramilerini korkutmayı özlerdim.
Şimdi fincancı katırlarını ürkütmeyi özlüyorum.


Çocukluğumda bekçi babaların buz tutmuş bıyıklarına tutunmayı özlerdim.
Şimdi bıyığından utanmayan adamların, arsızlığını yüzüne vurmayı özlüyorum.


Çocukluğumda mektup taşıyan postacıların ellerine bakmayı özlerdim.
Şimdi çocukların emeklerini yağmalayan belediye başkanlarının eline kelepçe takmayı özlüyorum.


Çocukluğumda, yaşlı insanların köstekli saatine bakıp, aydınlık bir geleceği özlerdim.
Şimdi karanlığa kurulan saatlerde, aydınlık çocukluğumu özlüyorum.