Savaş Ay bu hafta Malatya Valisi Halil İbrahim Daşöz'le fısıldaştı. 2 yıl içinde 5 okul yaptıran, sigaraya savaş açıp kan ve organ bağışı için kampanyalar düzenleyen 91 bin dev çocuk, projenin mimarı Daşöz'ün gözü ve yüreğinden bakın nasıl yansıdı satırlara:

- Sizi nasıl tanımalıyız. Biyografi istesem mesela?
- Sizinle hemşeri sayılırız. Çünkü doğduğumda Adana'ya bağlı olan Osmaniyeli'yim. Önce Siyasal Bilgiler Fakültesi'ni ardından da Hukuk Fakültesi'ni bitirdim. Önce çeşitli ilçelerde kaymakam olarak görev yaptım. Bazı bakanlıklarda değişik görevlerde bulundum. 1999'dan beri de vali olarak hizmetim var.

- "Malatya'nın geleceği parlak, çünkü bu çocuklar var" diyorsunuz. Öngörü mü yoksa isteklendirme sözcükleri mi bunlar?
- Bizim çocukları isteklendirmemizi bir yana bırakın asıl onlar bizi, biz yetişkinleri isteklendiriyor çabalarıyla.

NEREDEN NEREYE?
- Bu kampanyanın mucidi sizsiniz. Nereden geldi aklınıza?
-Hababam Sınıfı'ndan.

-!!!!!!
- Hatırlarsanız Hababam Sınıfı filmlerinden birinde çok önemli bir sahne vardı. 'Kardeş okul' kavramı işleniyordu. Başarılı öğrenci Ahmet, arkadaşlarının sürekli kendisini dalgaya almasına kızmış bir köy okuluna öğretmen olarak gitmişti. Arkadaşları hatasını anladı ve koca bir kamyona malzeme yükleyip Ahmet'in köyüne gitti. Orada bir okulun yapımı için çalıştılar.

- Bu anlattığınız da yeni bir filme konu olur vali bey.
- Burada temel felsefe şu: 'Çocukta ben değerliyim, ben önemliyim, ben de çözüm üretebilirim' duygusunun geliştirilmesi gerek.

- Umudunuzun çapı hayli geniş doğrusu...
- Sevdiğim bir laf vardır: "Doğan her çocuk, Tanrı'nın insanlıktan umudu kesmediğinin kanıtıdır" der.