Çocukların ruhen ve bedenen sağlıklı birey olmalarında ailenin rolü çok önemli.
***
Birlikte büyürsünüz
Çocuklarımız büyürken çeşitli evrelerden geçer. Bu dönemde anne-babaların dikkatli olması gereken birtakım önemli ayrıntılar vardır.
* Anne vazgeçilmezdir: Doğumdan sonra çocuğun ilk etkileşimde bulunduğu ve kendisine en yakın olan kişi annesidir. Annenin çocuğu ile olan ilişkisinin niteliği, çocukta güven duygusunun gelişmesi ve yerleşmesinde çok önemli rol oynar.
* Odasını hemen ayırmayalım: Bebek yeni doğduğunda yatağı, anne ve babaya yakın olmalıdır. Ebeveyn ihtiyaç duyduğu anda bebeğe dokunabilmelidir. Anne-babaların yavrularıyla hayatının ilk birkaç yılını yoğun paylaşmalarında ve daha çok birlikte olmalarında fayda vardır. Ancak çocuk 3-4 yaşına gelince odasını ayırmak gerekir. 7-8 yaşına geldiğinde farklı cinsiyetteki kardeşi ile odalarını ayırmak isabetli olacaktır. Çünkü her çocuk kendi cinsiyetine uygun özellikleri, kendi odasında rahatlıkla yaşamalıdır.
* Aşırı korumacı olmayalım: Bazı annebabalar, çocuklarını en ufak risklerden bile korumak için onu sürekli olarak gözler ve her fırsatta onun adına birtakım kararlar alarak kendi kararlarını vermesine izin vermezler. Çocuğu için her zaman en iyiyi yaptıklarını düşünürler. Oysa çocuk kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmelidir.
* Baba da önemli: Günümüzde iş yoğunluğu ve sosyal hayat sebebiyle babalar, çocuk eğitimini annelere terk etmiş durumdadırlar. Bu yanlıştır ve anne ile babanın payı yüzde elli-ellidir. Baba disiplin uygulayıcısı olarak, otoritesini ortaya koyduğunda ve müşfik de olduğunda çocuk gelişiminde olumlu katkısı büyük olur. Çünkü çocuğun örnek alacağı model olarak 'baba figürü' çok önemlidir. Babanın olmadığı ailelerde büyüyen çocuklarda kadınsı yöneliş, pasif kişilik, sosyal gelişiminde aksamalar ve suça eğilim dikkati çekmektedir.
* Huzurlu ortam şart: Çarpık aile düzeni, sağlıksız bir gelişim ve uyumsuz bir kişilik ortaya çıkartır. Bazı aileler, kendi kurallarını geçerli kılmak için, sürekli kavga ederler ve çocuklarına gerekli ilgi ve sevgiyi göstermezler. Ev içinde sürekli gerilim yaşanması ve anne-babanın çatışma içinde olması, gelişim evresindeki çocuk için çok tehlikeli ve yanlıştır.
* Kaliteli vakit geçirin: Özellikle çocuğun kişiliğinin geliştiği ilk 6 yaşta anne ve babanın ona özel vakit ayırması, zeka ve ruhsal olgunlaşmasında çok önemlidir. Ama bu, sadece çocuğa ayrılan "kaliteli vakit" olmalıdır. Ona vakit ayırdıkça kendisine kıymet verdiğimizi görür, kendisine güveni artar. Strese karşı da daha dayanıklı olur.
* Çocuklar ve uyku: Çocuklar, ne ihtiyaçlarından az ne de fazla uyumaya zorlanmamalıdır. Uyumak isteyen çocuğu ninni ile sallayarak uyutmaya kalkışılmamalıdır. Uyku vakti gelen ve iyi uyuma şartları sağlanmış olan bir çocuk, kendiliğinden uykuya dalmasını öğrenir. Ayrıca çocuk evin normal gürültüsü içinde uyumaya alışmalıdır. Fazla gürültü gibi aşırı sessizlik de yanlıştır. Çocuk, ceza olarak yatağa gönderilmemelidir. Yattıkları odayı havalandırmak gerekmektedir. Pijamaları bol, rahat ve yumuşak olmalıdır. Yatmadan önce süt içirmek de çocuğumuzun rahatlamasına yardımcı olur.
Servisi 
