İçindekileri kusmak ya da sadece susmak
Dilini bilmediğim topraklardan yeni döndüm ben. Herkes bilir dedikleri İngilizce'nin 'i'sini bilmeyen bir dolu insana çarptı yüzüm-elim-kolum-ayağım. Amasıkıdur,hepsiyledeaynıvatanınevladıymışımgibianlaştım. Karnımı doyurdum, sigaramı aldım, alışveriş yaptım, otelimi buldum. Ben, anlatmadan çok şey anladılar, onlar susarken ben okudum tarihlerini. Yüzleri,elleri,kolları,gözlerianlattınedemekistediklerini. Çözünce formülü, espiri bile yaptık, katıla katıla güldük hatta. Sonraanavatanımdankilometrelerceuzaktasendüştünaklıma. Ben seni niye hiç anlamadım? Niyesenbenianlamakiçinhiççırpınmadın? Niye her şeyi anlatır diye güvendiğimiz gözlerimiz değemedi nicedir birbirine? Niye hep yanlış anlamak için fırsat kolladık birbirimizi? Aynıdilinaynıkelimeleri,niyeaynıandaçıkmadıağzımızdan? Çok şey mi bekledik hayattan? Keşke kumandadaki dil seçeneği benim yaşamımda da olsaydı diyorum son zamanlarda. Basıp tuşa, ne dedik-neden dedik anlayabilseydik birbirimizi. Çünkü insan karşısındaki anlamayınca, nekadarsöyleseokadarsusuyoraslında.Havadauçuşuyorharfler.Adresineulaşmıyorsöylenenler. Anlattıkça bitmiyor, tam tersine birikiyor söylenmemişlerim. ÖLÜMÜNESUSUYORUM Kurulmamışcümlelerimkendiniikiye-üçekatlıyor. Bir yerde inceden inceye kanamaya devam ediyor fırsatını bulup dillendiremediklerim. Sustuklarım,gemicidüğümümisalioturuyorgırtlağıma.Çözçözebilirsenşimdi. Yut yut açılmıyor, köprü trafiğini kıskandırıyor boğazım. Karabasanlar, uyanınca da tünüyor böğrüme. Bağırdımsanıp,ölümünesusuyorum. Bir fırsat bekliyorum hayattan. Sadece bir kez dayanıp kapına ne gelirse ağzıma sayıp dökmek için. Sövmek için gelmişine geçmişine. Belkideseviyorumhâlâdemekistiyorum.Bilmiyorum. Sadece çok biriktirdim sığdıramıyorum çekmecelere, raflara, yüreğimin kuytularına. Kusmazsam patlayacağım. Onu da bilmiyorum. Kusarsam rahatlayacak mıyım? Yadeviripgözlerini,ucuzbirgülüşyerleştirirsendudağınınyamacına?Yaözürdilerim,anlamıyorumseninuzunvedevrikcümlelerinidersen?Yaduvaraçarpıpgeridönmezsesöylediklerim?Yakapıyıkafanısallayasallayausulcayüzümeörtersen? Ve dediklerim, diyeceklerim yetmezse derdimi anlatmaya? Kavgaetmeyibilmeyenlerinkaderidirbenimki.Engüzelsözlerim,enalaküfürlerimdönüşyolundageliraklıma. Bir kez daha kızarım o vakitler kendime. Ta baştan, en baştan yine birikmeye başlar cümlelerim. Ve bilemem artık doğrusu hangisi. İçindekileri eksiksiz kusmak mı ? Yoksa sadece susmak mı? Gerçekten atalarımız haklı mı? Sözgümüşdesükutaltınmı? Basmıyor kafam şu aralar. Bildiğim tek gerçek bizim yaşamımızda o dil seçenekli kumanda hiç mi hiç işe yaramadı. Vebenseninyanındabaşkatopraklardakindendahayabancıhissettimkendimi.Belkideanlaşamayınca,zorlamayıpsusmakeniyisi.
Servisi 
